"கீதாரி" - சு.தமிழ்ச்செல்வி
10 மணிக்கு படிக்க ஆரம்பித்து இந்த நாவலை 01:47க்கு முடித்து வைத்தேன்.
படிக்க ஆரம்பித்ததிலிருந்தே மனசு மிகவும் கணக்க ஆரம்பித்துவிட்டது. கடைசிப் பக்கம் வரையிலும் கண்ணீரைக் கட்டுப்படுத்த இயலவில்லை.
தோழர் ச.பாலமுருகன் அவர்களின் "சோளகர் தொட்டி"யும், தோழர் தியாகு அவர்களின் "கம்பிக்குள் வெளிச்சங்கள்" தொடரில் வரும் சிறைக்கதிகளின் கதைகளும் தஸ்லிமா நஸ்ரினின் "லஜ்ஜா"வும் முன்னர் என்னை தூங்கவிடாமல் செய்திருக்கின்றன.
எவ்வளவோ புத்தகங்களைப் படித்திருக்கிறேன். ஆனால் இவ்வளவு மன அழுத்தத்துடனும் கண்ணீருடனும் ஒரு நாவலைப் படித்த நினைவில்லை.
எழுத்துக்கள்தான் எவ்வளவு வலிமையானது...!! எழுத்தாளர் சு.தமிழ்ச்செல்வி அவர்களின் எழுத்தாளுமையை பாராட்ட வார்த்தைகளே இல்லை. என் வாழ்நாள் வரை மறக்க முடியாத எழுத்துக்கள்.
கீதாரியின் 70 வது பக்கம் வருகையில் எனக்கு நெஞ்சு அடைத்துக்கொண்டது. மேற்படி தொடர இயலாமல் சற்று நேரம் ஆசுவாசப்படுத்திக் கொண்ட பிறகே தொடர்ந்தேன்.
"ஆடுகளும் ஆட்டிடையர்களும் இனி ராமு கீதாரியை ஞாபகப்படுத்திக்கொண்டே இருப்பார்கள் என் வாழ்நாள் முழுதும்"
No comments:
Post a Comment