"‪கடவுளைப் பார்த்தவனின் கதை"‬ – லியோ டால்ஸ்டாய்

"கடவுளைப் பார்த்தவனின் கதை" - லியோ டால்ஸ்டாய்

எஃபிம் ஒரு பணக்கார விவசாயி. இவரைவிட வசதி குறைந்தவர் எலிஷா போட்ராஃப். இருவரும் ஜெருசலேமிலுள்ள அவர்களின் கடவுளைக் காண கிராமத்தைவிட்டுப் புனிதப் பயணம் போகிறார்கள்.

பாதி வழியில் திரும்புகிறார் எலிஷா. ஜெருசலேம் சென்று திரும்பி வருகிறார் எஃபிம்.

உண்மையில் யார் கடவுளைக் கண்டார்கள்? என்பதை இக்கதையில் சொல்கிறார் லியோ டால்ஸ்டாய்.

நீங்கள் போய்க்கொண்டே இருங்கள் வந்துவிடுகிறேன் என்று வழியில் அருகிலிருக்கும் குடிசைக்குச் செல்லும் எலிஷா, அங்கே ஒரு வயதான கணவன் மனைவியும் ஒரு சிறுவனும் சிறுமியும் நெடுநாள் பட்டினியால் உயிர் ஒடுங்கும் நிலையில் இருப்பதைப் பார்க்கிறார். தன்னிடமிருந்த ரொட்டித் துண்டுகளை அவர்களுக்கு கொடுத்து தேற்றுகிறார். அவர்கள் விவசாயிகள். வறட்சியால் இப்படி ஆகிவிட்டதாக அவர்கள் சொல்லும் கதை அவரை மிகவும் வருத்தப்பட வைக்கிறது. தன் புனிதப் பயணத்திற்கான பணத்திலிருந்து அவர்களின் வயலை மீட்டு ஒரு குதிரையும் வாங்கித் தருகிறார். மேலும் உணவுக்கான பொருட்களையும் வாங்கித் தருகிறார். அவர் கடவுளைக் காண எண்ணியிருந்த புனித நாளில் அவர்களுடன் உள்ளூர் தேவாலயத்திலேயே வழிபட்டுவிட்டு மேற்படி செல்ல பணம் இல்லாத காரணத்தால் திரும்பி தன் ஊருக்கு வந்துவிடுகிறார். வழியில் பணத்தை தொலைத்துவிட்டதாக வீட்டில் சொல்கிறார்.

கப்பல் ஏறும் தருவாயில் இனியும் எலிஷாவுக்காக காத்திருக்க இயலாது என்ற நிலையில் தன் புனிதப் பயணத்தை தொடர்கிறார் எஃபிம். வழியெல்லாம் வராமல் போன தன் நண்பரைப் பற்றியே நினைக்கிறார். அங்கே பயணத்தில் ஒரு பக்தன் எஃபிமுக்கு அறிமுகமாகிறான். தன் பணம் தொலைந்துவிட்டதாக அவன் சொல்வதை எஃபிம் நம்பவில்லை. ஏனோ அவனை அவருக்குப் பிடிக்கவில்லை. அவனிடமிருந்து விலகிக்கொள்கிறார். எல்லா சடங்குகளையும் பக்தியாய் முடிக்கிறார். அங்கே கூட்ட நெரிசலில் எலிஷா மாதிரி ஊரு ஆளைத் தொடர்ந்து 3 நாளாய் பார்க்கிறார். தனக்கு முன் எப்படி வந்திருக்க முடியும் என்று அவரைப் பற்றியே யோசிக்கிறார். மேலும் பயணத்தில் பல சிறு சிறு இடர்ப்பாடுகள் நேர்கிறது. ஆறு வாரம் ஜெருசலேத்திலேயே தங்கி ஊர் திரும்புகிறார். வழியில் எலிஷா தண்ணீர் குடிக்கச் சென்ற குடிசைக்குச் சென்று அவரைப் பற்றி கேட்க நினைக்கிறார். அங்கிருக்கும் சிறுவர்கள் இவரை மிகவும் உபசரிக்கிறார்கள். ஒரு வழிப்போக்கரை இப்படி உபசரிக்கும் அவர்களை வியக்கிறார். அவர்கள் அனைவரும் எலிஷாவைப் புகழ்ந்து பேசுகிறார்கள்.

ஒரு வருடம் கழித்து ஊருக்குள் வருகிறார் எஃபிம். பொறுப்பற்ற முறையில் வாழ்ந்த தன் மகன் தன்னுடன் சண்டையிடுகிறான். அவனைப் பற்றி ஊர் தலைவரிடம் புகார் செய்யச் செல்லும் வழியில் எலிஷா வீட்டுக்குச் சென்று பார்க்கிறார். அவர் மகிழ்ச்சிகரமாக தேனீ வளர்த்துக்கொண்டிருக்கிறார். அவருக்கு ஒரு விஷயம் புரிகிறது...

“கடவுள் மேல் ஒருவனுக்கு உண்மையிலேயே பக்தி இருந்தால்; கடவுளின் விருப்பப்படி அவன் நடக்க நினைத்தால்; அவன் முதலில் செய்ய வேண்டியது, அவன் வாழும் காலத்திலேயே மற்றவர்களின் மேல் அன்பு செலுத்தி அவர்களுக்கு தன்னால் இயன்ற நல்லவைகளை செய்ய வேண்டும். புனிதப்பயணம் போவதால் மட்டும் கடவுளை நெருங்கிவிட முடியாது”