"கெடை காடு" - ஏக்நாத்

"கெடை காடு" - ஏக்நாத்

(பக்கம்-200, விலை-170ரூ)

இளம்பிராயத்தில் நீங்கள் யாரேனும் மாடு மேய்த்திருந்தால் இந்த நாவல் உங்களுக்கு ஒரு சுகமான அனுபவம். 

திருநெல்வேலி மாவட்டம் அம்பாசமுத்திரம் வட்டம் அய்ம்பூர் கிராமத்தைச் சேர்ந்த 23 வயது இளைஞன் உச்சிமகாளி. மாடு மேய்ப்பதில் கெட்டிக்காரன். ஊரில் பிறர் மாடுகளுக்கு பால் கறக்கும் வேலையையும் செய்து வருகிறான். பிழைக்க வேறு வழியில்லாததால் இவனைப்போல இன்னும் பல இளைஞர்களும் அந்த ஊரில் மாடு மேய்க்கிறார்கள். அவனும் அவர்களும் மேய்ச்சல் சமூகமான இடையர் சமூகத்தைச் சார்ந்தவர்கள் என்பதால் இயல்பிலேயே அத்தொழிலில் நன்கு பழக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள்.

பருவ வயதினனான உச்சிமகாளி ஊரில் ஏழெட்டு காதல் முயற்சியில் ஈடுபடுகிறான். எதுவும் கூடிவரவில்லை. அவன் காதலிக்க முயற்சிக்கும் பெண்களுக்கெல்லாம் கூடிய விரைவில் கல்யாணம் கூடி வந்துவிடுகிறது. வெறுத்துப்போகிறான். இனி ஊரில் காதலிக்க பெண்களே இல்லை எனும்படியாகிப்போனதாக யோசிக்கும் நிலையில் ஊரில் இருப்புகொள்ள முடியாமல் கவலைப்படுகிறான்.

மேய்ச்சலுக்கு வழியில்லாமல் புல்லறுந்துபோகும் கோடையில் ஊரில் உள்ள எல்லா மாடுகளையும் மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையிலுள்ள "குள்ராட்டி" எனும் இடத்திற்கு மந்தையாக அனுப்பி வைப்பார்கள் ஊராட்கள். எப்பேர்ப்பட்ட கோடையிலும் அங்கு புல்லுக்கும் தண்ணீருக்கும் பஞ்சமிருக்காது. கோடையென்றாலும் குளிர் விடாது. குளிர் ஆட்டி என்பதே நாளடைவில் அந்த இடத்திற்கு "குள்ராட்டி" என்று பெயராகிறது. 

அங்கு மாடுகளை மொத்தமாக கிடை போட்டு மடக்கி மேய்ப்பார்கள். மலையில் புலி, சிறுத்தை, ஓநாய், செந்நாய், கரடி, விஷப்பூச்சிகள் தொல்லைகள் அதிகம். அதுமட்டுமில்லாது வன அதிகாரிகளின் தொல்லை வேறு. 75 மாடுகள் மேய அனுமதி வாங்கி 100 மாடுகள் மேய்ப்பார்கள். சமயத்தில் அந்த வன அதிகாரிகள் ஒரு மாட்டைக்கூட லஞ்சமாகக் கேட்பார்கள். வழுக்குப் பாறையை எல்லாம் கடந்துதான் அங்கு போய்ச் சேர முடியும். மாடுகள் அங்கு போய்ச்சேருவதே பெரும் சிரமப்பாடு. மாடுகளுடன் 5 அ 6 பேர்கள்தான் வருவார்கள் மேய்க்க. ஒருமுறை வருபவர்கள் ஒருவாரம் தங்கியிருக்க வேண்டும். ஒரு வாரம் கழித்து அடுத்த குழு வந்ததும் இவர்கள் மலையிறங்கி ஊருக்குப் போய்விடலாம். அந்த ஒரு வாரம் ஊரில் என்ன நடக்கிறது என்பதை வருபவர்கள் சொன்னால்தான் உண்டு. 

ஊரில் இருப்பு கொள்ள முடியாத உச்சிமகாளி அந்த வருடம் தான் குள்ராட்டிக்குப் போவதாக வீட்டில் சொல்கிறான். அவன் வீட்டுக்கு ஒரே பிள்ளை. அதுமட்டுமில்லாது அவனது அப்பா செண்பகக்கோனும் அம்மா புண்ணியத்தாயியும் பேசிக்கொள்வதில்லை. பக்கத்து ஊரான தட்டாம்பட்டிக்காரியுடன் அவன் அப்பா தொடுப்பு வைத்துக்கொண்டதை மழைக்கு அங்கு ஒதுங்கிய அவன் அம்மா 12 வருடத்திற்கு முன்பு பார்த்துதான் பிரச்சினைக்குக் காரணம். செண்பகக்கோனின் அம்மா அனச்சிக் கிழவிதான் இருவருக்கும் நடுவாக இருக்கிறாள்.

உச்சிமகாளி இதுவரையில் அம்மாவைப் பிரிந்து இருந்ததே இல்லை. முதல் முறை மலைக்குப் போவதாக அவன் கேட்டதும் அனுபவம் வரட்டும் என்பதற்காய் வீட்டில் ஒப்புக்கொள்ள, 5 பேர் குழுவுடன் ஒருவாரத்திற்குத் தேவையான உணவுப் பொருட்களுடன் 150 மாடுகளை ஓட்டிக்கொண்டு குள்ராட்டிக்குப் புறப்படுகிறார்கள். மாடுகளைப் பிரியும் சோகத்தோடு எல்லாரும் வழியனுப்பி வைக்கிறார்கள்.

மலையில் ஒரு வாரம் தங்கும் உச்சிமகாளி பரவசமான அனுபவத்தை அடைகிறான். ஊரில் முன்னர் நடந்த நிகழ்வுகளையெல்லாம் அசைபோடுகிறான். சந்தோஷமாய் மாடு மேய்க்கிறார்கள். 

ஊரில் ராமசுப்பு என்பவன் படும் அக்கிரமக்காரன். ஊரே அவனுக்கு நல்ல கதி வராது என்று சபிக்கிறது. எல்லோரும் உறவுக்காரர்கள்தான். ஆனாலும், பெண்கள் குளிப்பதை மறந்திருந்து வேடிக்கை பார்ப்பது, படுக்க அழைப்பது, பிடிக்காதவர்களை பஞ்சாயத்தில் அசிங்கப்படுத்துவது, ஊரைவிட்டுத் தள்ளி வைப்பது, அடாவடி செய்வது, இப்படியான ஆள் என்பதால் ராமசுப்பு என்றாலே யாருக்குமே ஆகாது.

ஊரில் பல பிரச்சினைகளைக் கிளப்பிவிட்டு பஞ்சாயத்தில் அசிக்கப்படும் ராமசுப்பு இனி ஊரில் சுற்ற முடியாது என்பதால் அடுத்த வாரம் சிலருடன் குள்ராட்டிக்கு வருகிறான். ஏற்கெனவே குள்ராட்டியில் இருக்கும் நொடிஞ்சானுக்கும் அவனுக்கும் பழைய பகையொன்று பாக்கி இருக்கிறது. 

அம்மாவையும் ஊரையும் காணும் ஆவலில் மலையிலிருந்து ஊருக்குத் திரும்புகிறான் உச்சிமகாளி. அம்மா தன் இளவயதில் மாடு மேய்ததாகச் சொன்ன இடங்களையெல்லாம் வேடிக்கையாகப் பார்த்துப் போகிறான். மாடுகளைப்பற்றி ஆட்கள் விசாரிக்கிறார்கள். வீட்டில் அம்மா கோழியடித்து குழம்புவைத்து தருகிறாள். நண்பர்களுடன் வழக்கமாக கூடும் கருவேலப்பறை அருகே போய் குள்ராட்டி அனுபவங்களைப் பகிர்ந்துகொள்கிறான்.

சுவரசியமில்லால் போன கிராமம் இப்போது அவனுக்கு ஏதோ விசேஷமாக இருக்கிறது. சீக்கிரம் கல்யாணம் செய்யலாம் என வீட்டில் பேசுகிறார்கள்.

குள்ராட்டி மலையில் வயிறுமுட்ட சாராயம் குடித்துவிட்டு 'கல்யாணியின் மாட்டை ஏதாவது செய்ய வேண்டும்' என்று வெறியோடு பேசுகிறான் ராமசுப்பு. 

கல்யாணி ஒரு விதவை. அவன் படுக்க அழைத்து அசிங்கப்படுத்தி அனுப்பிய உறவுக்காரி. கோயில் கொடையை ராமசுப்பு வசூலிப்பதால் கொடுக்க மறுக்கிறாள். பஞ்சாயத்தார் ஊரைவிட்டு ஒதுக்கியதைப்பற்றி துளியும் கவலைப்படாமல் 'சாதி சனம் வேண்டாமென்று' தன் உழைப்பை நம்பிப் பிழைக்கிறாள். 

"அவளை ஏதாவது பண்ணனும்லெ" என்று போதையில் திருப்பித் திருப்பிச் சொல்லியபடி தலை கவிழ்கிறான் ராமசுப்பு. 

அவன் தலை கவிழ்வதை நொடிஞ்சானும் கேசரியும் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள்.