இன்று Fandry (தமிழில் பன்றி என்று பொருள்) என்ற மராத்தி மொழிப் படம் பார்த்தேன். இப்படத்தைப் பற்றிய தமிழ்த்திரைப்பட இயக்குநர்கள் சங்கத்தின் விமர்சனத்தை கீழே இணைத்துள்ளேன்.
பிறவியிலேயே ஜாதியின் பேரால் அவமானத்திற்கு உள்ளாகும் தலித் சிறுவர்களின் உளவியலை இந்தளவுக்கு பதிவு செய்திருப்பது பெரும் வியப்பு.
அந்த வம்சம் இந்த வம்சம் என கட்டுக்கதைகளால் புனையப்பட்ட ஜாதிப் பெருமைகளை ஆராய்ந்து பார்த்து உண்மை தெளிந்துகொள்ளும் அறிவு இல்லாமல் அதை ஒரு மூலதனமாக்கி பரப்பி அடுத்த தலைமுறை சமூகத்தையும் ஊனப்படுத்தும் அரைவேக்காடுகளுக்கு இந்த தலித் சிறுவனின் அவமானம் புரிவது கடினம்தான்.
இப்படத்தின் கடைசிக் காட்சியில் ஜப்யா என்ற அந்த தலித் சிறுவன் ஒரு கல்லை எடுத்து திரைக்கு நடுவே நம்மைப் பார்த்து எறிகிறான். அத்துடன் படம் நிறைவு பெறுகிறது.
படத்தின் கடைசிக் காட்சியில் இவ்வாறான எல்லா "மயிரு" வம்ச ஜாதி உணர்வின் மீதுதான் அச்சிறுவன் கல்லெறிகிறான். அவனுக்கு நேரும் அவமானமும், அவன் எறியும் கல்லும் கொஞ்சம்கூட நம்மை யோசிக்கவைக்கவில்லை என்றால் நாமும் அந்த "மயிரு" வம்சத்தினர்தான்.
No comments:
Post a Comment