இசுலாமிய மதவெறியை நாம் கண்டிக்கத் தவறினால் அது இயல்பாக எல்லோரையும் இந்துத்வத்தின் பக்கம் செல்ல வைக்கும். நாமும் தனிமைப்படுவோம். இந்து மதவெறி, இசுலாமிய மதவெறி இரண்டும் ஒழிக்கப்பட வேண்டியதே. இசுலாமியர்கள் பெரியாரிஸ்டுகளுடன் இணைவதெல்லாம் பொதுநலத்திற்காக அல்ல. அவர்களுக்கு இந்து எதிர்ப்பு பேசுபவர்கள் வேண்டும். அவ்வளவுதான். எதையுமே எதிர்க்கத் தேவையில்லாத அளவுக்குத்தான் இஸ்லாம் இருக்கிறதா?
வேலூரில் மேல் விஷாரம் என்றொரு பகுதி. நகராட்சியில்கூட உருதுவில்தான் தீர்மானம் போடுகிறார்களாம். இங்கு அரபுமொழி மட்டுமென்ன அறிவியலையா வளர்க்கிறது? தமிழ் இசுலாமியர்களைத் தவிர யாரும் தமிழை ஒரு பொருட்டாகவே மதிப்பதில்லை.
இந்துமத எதிர்ப்பு வேசம் கட்டும் இவர்களில் பெரும்பாலோனோர் மத வெறியர்கள்தான். அவர்களை விமர்சிக்கும்போது பூனைக்குட்டி வெளியே வருவதைக் கவனிக்கலாம்.
விமர்சனங்கள் எதன் மீதானாலும் வரவேற்பதே அறிவுடைமை.
வர்ணாசிரம ஏற்றத்தாழ்வுகளை ஒழிப்பதுதான் பெரியாரியத்தின் முதன்மைப் பணி.
இசுலாமியனோ இந்துவோ யாருடனும் நட்பாக இருக்கலாம். ஆனால் விமர்சனம் என்றால் விமர்சனம்தான்... இரு மத நம்பிக்கையுமே இங்கு தேவையில்லாத ஆணிகள்தான்...
தஸ்லிமா நசுரீனின் "லஜ்ஜா" நாவலைப் படியுங்கள். உலகெங்கும் மதவெறிக்கு ஒரே முகங்கள்தான். அது சிறுபான்மையாக இருக்கும்போது தன்னை மறைத்துக் கொள்கிறது.
உலகில் நாத்திகர்களைக் கொல்லச் சொல்லும் மதங்கள் எதெது?
பெரியாரிஸ்டுகளுடன் இருக்கும் இசுலாமியர்கள் தஸ்லிமாவை அழைத்து வந்து தமிழ்நாட்டில் கூட்டம் போட்டால் ஆதரிப்பார்களா?
இஸ்லாம் சரியான மார்க்கமென்றால் நாம் ஏன் எல்லோரையும் இஸ்லாமியராக மாறச்சொல்லி பிரச்சாரம் செய்யக்கூடாது? ஏன் இந்த எழவெடுத்த இந்து மதத்திலேயே எல்லாரையும் இருக்க வைத்துக்கொண்டு போராடிக்கொண்டிருப்பது ஏன்?
இந்த 50 ஆண்டுகளில் தீண்டாமைக்குள்ளான அனைவரையும் இஸ்லாத்துக்கு மதம் மாற்றியிருக்கலாமே.
பெரியார் ஏன் அதைச் செய்யவில்லை?
(எனக்கு பாடம் எடுக்க வேண்டாம், யாரேனும் இதற்கு பதில் மட்டும் தெரிவித்தால் போதும்)
No comments:
Post a Comment