அதெப்படி எங்கள் நம்பிக்கையை விமர்சிக்கலாம்?

கோயிலில் கொலை செய்யலாம். காமலீலை புரியலாம். அனுராதா ரமணனை படுக்கைக்கு அழைக்கலாம். தமிழ்த்தாய் வாழ்த்தை அவமதிக்கலாம். சிதம்பரம் கோயிலில் பெரிய புராணத்தை தமிழில் பாடினால் உதைக்கலாம். கும்பிட வரும் பெண்களை கன்னத்தில் ஓங்கி அடிக்கலாம். தமிழர் கடவுள்கள் மீது பல ஒழுக்கமற்ற கதைகள் பூசி வேறு கடவுளாக்கலாம். கருவறைக்குள் யாரும் வரக்கூடாது என்று வழக்காடலாம். வசதிக்கேற்ப அர்ச்சனைச் சீட்டு விற்கலாம். சிறப்புக் கட்டணம் என கோயிலில் வணிகம் செய்யலாம். ஜாதிதான் மதத்தின் பலம் எனப் பேசிப்பேசி ஜாதிப்படிநிலை நீர்த்துப் போகாதபடி கட்டிக்காக்கலாம். தமிழில் குடமுழுக்கு கூடாது என்று திமிராகப் பேசலாம். இதைப்பற்றி எல்லாம் எங்களுக்கு அக்கறையில்லை.

தமிழ் முருகனை ஸுப்ரமண்யன் ஆக்கிவிட்டு அவாள்கள்தான் பூஜை செய்ய முடியும் என்ற நிலையைப்பற்றி எப்போதும் பொங்காமல் கிடந்தவர்கள் இப்போது கொதிப்பதெல்லாம் நல்லதுதான். திருச்செந்தூர் முருகன் கோயிலில் நடக்கும் அநீதிகளை, பணம் ஏமாற்றுப் பேர்வழிகளை எதிர்த்து யாரேனும் ஒரு போராட்டமாவது நடத்துவார்களா? அங்கு காணாமல்போன முருகனின் நகைகளுக்காக ஒருவராவது குரல் கொடுத்தார்களா? பக்தர்களின் பொங்கல் எல்லாம் போலியானது என்று அவாள்கள் எல்லோருக்கும் தெரியும். இதையெல்லாம் தெரிந்துதான் அவாள்கள் இன்னும் கோயில்களில் தமிழுக்கு எதிராக வேலைபார்த்துக் கொண்டிருக்கின்றனர். கருவறையிலேயே காமலீலை புரிந்துகொண்டிருக்கின்றனர்.

சிதம்பரம் கோயிலில் தமிழில் பதிகம் பாடிய ஆறுமுக நாவலரை தீட்சிதர்கள் அடித்தபோது ஒருவரும் குரல் கொடுக்காமல் போனது எப்படி?

அதெப்படி எங்கள் நம்பிக்கையை விமர்சிக்கலாம் என்று கேட்பவர்கள் இன்றைக்கு உலகில் நாம் நம்பிக்கொண்டிருக்கும் பலவும் இப்படி யாரோ ஒருவர் உண்மையைப் பேசியதால் படிப்படியாக மாறிவந்ததுதான் என்பதை தெரிந்துகொள்ள வேண்டும்.

"விமர்சனங்களால் ஏதேனும் ஆட்டம் காணுகிறது என்றால் அங்கு உண்மை வேறு ஏதோ என்பதையாவது புரிந்துகொள்ள முயற்சிக்க வேண்டும்"

15.07.2020