தனக்குப் பிரச்சினை வரும்போது ஜனநாயக சக்திகளின் உதவி கோருவதும் பின்னர் வேறு யாருக்கோ பிரச்சினை என்றால் ஒதுங்கி நின்று வேடிக்கை பார்ப்பதுமாகவும் பாதிக்கப்படுபவர்கள் இருப்பது மாறவேண்டும்.
தன் கட்சியைச் சேர்ந்த ஒரு பெண்ணின் மீது அவதூறு எழுவதைக்கூட கண்டித்து போராடவோ எதிர்க்கவோ காங்கிரசு கட்சிக்கு நேரமில்லை. இப்பேர்ப்பட்ட கட்சியில் ஏன் ஜோதிமணி இருக்க வேண்டும்? வெளியேற முடிவெடுப்பாரா? மாட்டார். ஏன்? அவர் தனி நபர் நலன் அதனுள் ஒளிந்து கிடக்கிறது.
இனி இம்மாதிரியான கட்சியில் இருப்பதால் அவருக்கே பலமில்லாதபோது அநீதி இழைக்கப்படும் மக்களுக்கு என்ன அக்கட்சியால் நன்மை கிடைத்துவிட முடியும்?
இனி தன் கட்சியை மாற்ற கருத்துரிமைக்காக காங்கிரசில் உட்கலகம் செய்வாரா? செய்ய மாட்டார்.
தன் மீதான வார்த்தை தாக்குதலுக்கே இப்படி கலங்குகிறவர் கொத்து கொத்தாக தமிழ் மக்கள் செத்தபோது ஆற்றிய எதிர்வினை என்ன?
சுமார் 60 வருடங்களாய் ஆண்டு நாட்டை வாழையடி வாழையாய் கொள்ளையிட்டு லஞ்ச ஊழலில் மிதக்கவிட்டு இன்னமும் தமிழின வெறுப்பில் இயங்கும் காங்கிரசில் ஜோதிமணி இருப்பதற்கு என்ன முக்கிய நோக்கம்?
எந்தப் பிரச்சினையானாலும் இங்கே சளைக்காமல் போராடும் அந்த சில நபர்களுடன்தான் இனி ஜோதிமணிக்கள் ஐக்கியப்படுவது அவசியம் என்பதை நாம் உணர்ந்து வலு சேர்க்க வேண்டும்.
ஜோதிமணி மீதான ஆபாசத் தாக்குதல் கண்டிக்கத்தக்கது என்பதில் எதிர் கருத்தில்லை.
ஆனால் பிரச்சினை தீர்ந்ததும் அவர் காங்கிரசுக்கு வாக்கு கேட்டு போய்விடுவார். நடுநிலையுடன் அநீதிகளை எதிர்த்து குரல் கொடுத்தோர் மீண்டும் அதே சில ஆட்களோடு "ஜோக்கர்"களாக எண்ணிக்கையில் சிறுபான்மையாக குரல் கொடுத்துக் கொண்டிருப்பார்கள் என்பதை சுட்டிக்காட்டவே இந்த பதிவு.
காங்கிரசின் காவல்துறையோ ராணுவமோ போராடுபவர்களின் மண்டையை உடைக்கும்போது "ஜோதிமணி"கள் எப்போதும் குரல் கொடுப்பதில்லை ஏனோ.
No comments:
Post a Comment