முன்பு பெட்ரோல் டீசல் விலையேற்றப்பட்ட ஒவ்வொரு முறையும் போரட்டம் செய்து பயணக் கட்டணத்தைக் கூட்டினார்கள் தானி, பங்குத்தானி, மற்றும் முச்சக்கர நாற்சக்கர முதலாளிகள். அரசாங்கமும் தன் பங்குக்கு போக்குவரத்துக் கட்டணங்களை உயர்த்தியது. எரிவாயு விலையேற்றத்தால் பெரும் நெருக்கடியைச் (?..) சந்தித்து தள்ளாடிக்கொண்டிருந்த தேநீர்க்கடை மலையாளிகளும் உடனடியாக விலையேற்றினார்கள். தள்ளுவண்டி உணவகம் முதற்கொண்டு பெரும் பேரெடுத்த உணவகங்கள் வரையும் தன் பங்குக்கு ஏற்றினார்கள். விவசாயிகளைவிடவும் பல மடங்கு லாபம் பார்க்கும் உணவுப் பொருள் விற்பனைத் தரகர்களும்கூட ஏற்றிக்கொண்டார்கள்.
சரி. இப்போது குறிப்பிட்ட சதவீதம் எரிவாயுக்களின் விலை குறைக்கப்பட்டுள்ளது. உலகின் பிற ஏழை நாடுகள் அளவிற்கு இன்னும் இந்தியாவில் குறைக்கப்படவில்லை என்றாலும்கூட இந்த விலை குறைப்பே இங்கு ஒரு பெரும் சாதனைதான். ஆனால் எரிவாயுக்களின் விலையேற்றத்தை சாக்காக வைத்துக்கொண்டு உயரத்தில் ஏறினதெல்லாம் இன்னும் அங்கேயே இருக்கிறது. யோசித்துப் பாருங்கள். இனி ஏறின விலைகள் எதுவும் ஒருபோதும் இறங்கப்போவதில்லை.
அப்படியானால், தனியார்களும் அரசாங்கமும் செய்வது லாப ஈட்டலா? பகல் கொள்ளையா?
No comments:
Post a Comment