ஏற்காடு

நேற்று ஏற்காட்டிலுள்ள "பக்கோடா பாயிண்ட்" என்ற இடத்திற்கு சென்றேன். பிறகு ஏற்காட்டில் வாழும் மலைவாழ் மக்கள் சிலரின் குலதெய்வமான "அண்ணாமலையார் கோயில்" அமைந்திருக்கும் "தலைசோலை" என்ற இடத்திற்கும் சென்றேன். கார்த்திகை தீபத்தின்போது திருவண்ணாமலையைப் போன்றே இங்கேயும் தீபம் ஏற்றப்படுமாம். அதன் பின்பு "மஞ்சக்குட்டை" என்ற இடத்திலுள்ள "சேர்வராயன் கோயில்" அமைந்திருக்கும் இடத்திற்கும் சென்றேன். இது எனது ஆன்மிகப் பயணமல்ல. இங்கே பார்ப்பதற்கு என்ன இருக்கிறது என்று ஆங்காங்கே சிலரிடம் விசாரித்தபோது அவர்கள் சொன்ன தகவல்களே அங்கெல்லாம் செல்லத் தூண்டின. 

வாழ்வின் சில அனுபவங்களை எழுத்தில் வெளிப்படுத்துவது என்பது எல்லா சமயத்திலும் எனக்கு கைவருவதில்லை. அதற்காக நான் பெரிதாய் ஆர்வமெடுத்துக்கொள்வதுமில்லை. நான் இறந்துபோகும் வரையிலாக இனி என் வாழ்க்கை என்று எதிர்கொள்ளப்போகும் என் எதிர்காலத்தைப் பற்றின ஒரு சிறு நகர்வுக்காக எந்தவித முன்னேற்பாடுமின்றி திடீரெனவேதான் இப்பயணம் தொடங்கியது. சென்னையிலிருந்து என்னுடன் பயணித்து வந்தது குறிப்பிட்டளவு மன அழுத்தமும்கூடத்தான். 

இந்த உலகம்தான் எவ்வளவு விசித்திரமானது...! பரந்தது..! புதிர் நிறைந்தது...! இந்த உலகில் வாழும்; சிந்திக்கத் தெரிந்த ஒவ்வொரு ஜீவனுக்கும் அதனதன் தகுதிக்கேற்ப; தேவைக்கேற்ப ஏதோவொரு வகையில் ஒரு தேடல் இருந்துகொண்டுதான் இருக்கிறது. அந்த அத்தனைவிதமான ஒவ்வொரு தேடலுக்கும் இந்த உலகம் பதிலை தெரிவித்தபடியேதான் இயங்கிக்கொண்டிருக்கிறது. இந்தப் பிரபஞ்சம் முழுமைக்கும் புரிந்துகொண்டு உள்வாங்கி வாழும் மேன்மை பொருந்திய ஞானம் கொண்டவர்கள் இந்த மலையின் பூர்வீகக் குடிகளாகவும் இருக்கலாம். ஒரு மலையின் உச்சியை தன் வாழ்விடமாகக் கொண்டவனுக்கு இயல்பாகவே இந்த பரந்து விரிந்த வானம் ஏதோவொரு வகையிலும் அல்லது எல்லா வகையிலும் மிகவும் நெருக்கமான ஒன்றாக இருக்கிறது. ஞானத்தின் வாசல்களில் வானமும் முக்கியமானதொன்றுதானே. 

திருப்பத்தூரிலிருந்து சேலம் செல்லும் வழியில் ஊத்தங்கரை, அரூர் தாண்டி சேலத்திற்கு 20 கிமீ முன்னதாகவே குப்பனூர் என்ற இடத்திலிருந்து ஏற்காட்டிற்குச் செல்ல ஒரு நல்ல சாலை இருக்கிறது. இச்சாலையில் பெரும்பாலும் அதிக வாகனங்கள் பயணிப்பதில்லை. இது பிரதான சாலையுமில்லை. இரவு 7 மணிக்கு இவ்வழியாக புறப்பட்டு கும்மிருட்டின் நடுவே மலைமீது பயணித்தபடி வானத்தில் ஒளிர்ந்த நட்சத்திரங்களையும் கீழே வீடுகளில் ஒளிர்ந்த மின் விளக்கு நட்சத்திரங்களையும் ஆச்சர்யத்துடன் கவனித்துக்கொண்டே பயணித்தேன்.

இளம் வயதில், கொல்லையில் பறித்தெடுக்கப்பட்ட வேர்க்கடலைகளை உடனடியாக கொண்டுவராமல் மொத்தமாக சேர்த்து மாட்டு வண்டி கட்டி வீட்டுக்கு எடுத்துவரும் வரையில் அங்கேயே வைத்து இரவெல்லாம் காவல் காப்பார் என் அப்பா திரு. மாசிலாமணி அவர்கள். ஊரிலுள்ள பெரும்பாலானவர்களும் இப்படித்தான். இப்படி என் தந்தையார் இரவுக்காவலுக்கு இருக்கும் அத்தனை நாளும் அவருடனே கொல்லை மேட்டில் நானும் தங்கி உடன் படுத்துக்கொள்வேன். கும்மிருட்டில் தெரியும் வானத்திலுள்ள நட்சத்திரங்களைக் காட்டி என் அப்பா எனக்கு நிறைய கதை சொல்லியிருக்கிறார். பல மறந்துபோய்விட்டது. சில நினைவில் இருக்கிறது. அப்போது அவருக்கு தெரிந்ததை அவர் சொன்னார். அவர் அன்றைக்கு காட்டிய அதே நட்சத்திரங்கள் இன்றைக்கும் அப்படியேதான் இருக்கிறது. என் அப்பா இப்போது இல்லை. இறந்து 14 வருடங்களாகிவிட்டது. இன்று அவர் உயிருடன் இருந்தால் அவர் எனக்கு அறிமுகப்படுத்திய இந்த வானம் பற்றியும், அந்த நட்சத்திரங்கள் பற்றியும் கூடுதலாக நிறைய செய்திகள் சொல்லி ஆச்சர்யப்படுத்தியிருப்பேன். பெற்றோர்களின் மதிப்பை நான் உணர்ந்த பருவத்தில் எனக்கு அவர்கள் வாய்க்கவில்லை. இப்படியாக இந்த ஏற்காட்டிற்கு முதன்முதலாக அமைந்த என் பயணத்தில், இயற்கையின் மாயக்கரங்கள் இந்த வனமெங்கும் பரவி தழுவிக்கிடந்ததை உணர்ந்தேன். 

அண்ணாமலையார் கோயில் அமைந்திருக்கும் இடத்தின் படர்ந்த பாறைகளும் அதன் சுற்றழகும், அங்கு நான் இருந்த சில மணி நேரங்களும் என் வாழ்வின் பசுமையான நினைவுகளில் ஒன்றாகி பதிந்துவிட்டது. 10 வருடங்களுக்கு முன்பு ஜம்முவின் (ஜம்மு காஷ்மீர்) "கட்றா" மலைப்பகுதியிலும் இப்படியாக நான் உணர்ந்திருக்கிறேன்.

இந்த அகங்காரம் மிகுந்த உலக வாழ்க்கையில் நாமெல்லாம் ஒரு மயிரளவுக்குக்கூட ஒப்பில்லை என்பதை அடிக்கடி உணரவாவது இப்படியான மலைவாழ்விடங்களுக்கு சென்று வர வேண்டியது நல்லதொரு சங்கதியாகவே தோன்றுகிறது. 

இதுவரைக்கும் இங்கு செல்லாதவர்கள் ஒருமுறை சென்றுவர முயன்று பாருங்கள்... 

Mobile Phone Important Codes....!

*#06# – அனைத்து மொபைலுக்கும் IMEI எண் பார்க்க 

*#0000# – தயாரிப்பு தேதி பார்க்க

#*2472# – தங்கள் போனின் சார்ஜிங் நிலைமை அறிய 

*#7780# – பேக்டரி அமைப்பை கொண்டுவர

*8375# – மொபைல் போனில் உள்ள சாப்ட்வேர் தொகுப்பின் பதிப்பு எண் என்று அறிய 

*#9999# – தங்கள் போனின் சாப்ட்வேர் சார்ந்த தகவல்களை அறிய

*#0001# – 

*#8999*778# – சிம் கார்ட் பற்றிய தகவல்களை அறிய

#*#8377466# – போனின் ஹாட்வேரின் தன்மை மற்றும் தயாரிப்பு அறிய

*#67705646# – clears the LCD display(operator logo).

*#147# – This lets you know who called you last (Only vodofone).

*#1471# – Last call (Only vodofone).

#pw+1234567890+1# – Provider Lock Status.

#pw+1234567890+2# – Network Lock Status.

#pw+1234567890+3# – Country Lock Status.

#pw+1234567890+4# – SIM Card Lock Status.

*#21# – This phone code allows you to check the number that “All Calls” are diverted to.

*#2640# – Displays phone security code in use.

*#30# – Lets you see the private number.

*#2820# – ப்ளுடுத் முகவரி பார்க்க 

2945*#01*# – எல்ஜி போனின் ரகசிய மெனுவினைக் கொண்டு வர

2945#*70001# – போன்களின் (எல்ஜி 7010 மற்றும் 7020) சிம் கார்ட் லாக்கினை மேனேஜ் செய்திட

1945#*5101# – எல்.ஜி. பி 1200 போனின் சிம் லாக் மெனு மேனேஜ் செய்திட

2945#*5101# – எல்.ஜி. பி 5200 மற்றும் 510 டபிள்யூ போன்களின் சிம் லாக் மெனு மேனேஜ் செய்திட

2947#* – எல்.ஜி. 500 மற்றும் 600 போன்களின் சிம் லாக் மெனு மேனேஜ் செய்திட

#*3849# – சாம்சங் மொபைல் போனை மீண்டும் Reboot செய்ய

*#62209526# – Display the WLAN adapter’s MAC Address. It is available only for newer devices which support WLAN such as N80.

*#746025625# – Sim clock allowed status.

#pw+1234567890+1# – Displays any restrictions that your sim has.

*#92702689# – Takes you to a secret menu where you may find some of the information below:

1. Shows the Serial Number.

2. Shows the Month and Year of your mobile Manufacture.

3. Shows the date at which the mobile was purchased (MMYY).

4. Shows the life time of your mobile (time passed since last restart).

5. Shows the date at which your mobile was last repaired – if found (0000)

To exit from this mode, simply switch off and then switch on your mobile phone.

*#3370# – Enhanced Full Rate Codec (EFR) activation.

- This enables your mobile to work with increased signal strength, use better signal reception.

- This also helps you increase your GPRS speed to some extent.

- It has drawback that your phone battery will be consumed

*#3370* – Enhanced Full Rate Codec (EFR) deactivation. Phone will be automatically restarted automatically. Your battery life will increase by 30% but, phone will received less signal than with EFR activated.

*#4720# – used to activate Half Rate Codec. Your phone uses a lower quality sound but you should gain approx 30% more Talk Time.

*#4720* – used to deactivate Half Rate Codec. The phone will be restarted automatically.

If you have forgotten wallet code for your Nokia S60 phone, you can use this code reset: *#7370925538#

Note, your data in the wallet will be erased. You will be asked the lock code. Default lock code is: 12345

*#3925538# – used to delete the contents and code of wallet."

ராமதாசும் பன்ருட்டி தி.வேல்முருகனும்.....

சொந்த சாதி மக்களை ஒன்றுபடுத்தி அறிவை வளர்த்து மூடத்தனங்களை ஒழித்து எக்காலத்திலும் எல்லா ஏமாற்றுக்காரர்களிடமும் விழிப்பாய் இருக்கும்படிச் செய்யும் செயல்திட்டமின்றி வெறும் சாதியுணர்வையும் வெறியையும் மட்டும் ஊட்டி வளர்த்து எக்காலத்திலும் அவர்கள் தனக்கு மட்டும் அடிமைகளாய் இருக்கும்படி செய்துகொண்டும், பிற சாதி எளிய மக்களையும் அவ்வாறே சாதியுணர்வுக்கு ஆட்படுத்தும்படியும் ஊக்குவிக்கும் ராமதாசு இதனால் சாதிக்கப்போவது என்ன? எல்லா மக்களுக்காகவும் போராடினால் ஏற்றுக்கொள்ள மாட்டார்களா? தமிழ்த்தேசியவாதிகளில் இவரும் அடக்கம் என்றால் இப்படியான தமிழ்த்தேசியத்தை நாம் சந்தேகித்தே ஆகவேண்டும். 

2009 போர்க்காலச் சூழலில் எங்களுக்கும் விடுதலைப் புலிகளுக்கும் எந்த சம்மந்தமுமில்லை என அறிவித்தார் பாமக தலைவர் கோ.க.மணி. "ஷத்திரியர்கள்" என்று ஏழை எளிய உழைக்கும் மக்களிடமும் சேரிகளிலும் கிராமங்களிலும் சட்டையை தூக்கி விட்டபடி வசனம் பேசும் தமிழ்த்தோல் போர்த்திய சாதி வெறியர்கள், மூவர் விடுதலைக்காகவும் ஈழ விடுதலைக்காகவும் நடத்திய போராட்டங்கள் எத்தனை? இந்த தமிழ் சாதி வீரர்கள் குறைந்தபட்சம் மூவர் விடுதலைக்காகவாவது வழக்காடியிருக்கலாமே? 

பெரியாரும் பிரபாகரனும் தமிழரசனும் தன் கட்சிக்காரர்களிடம் நுழைந்துவிடாதபடி அரசியல் செய்துகொண்டிருக்கும் அய்யாவுக்கும் ஒரு வடநாட்டு பார்ப்பன காங்கிரசுக்காரனுக்கும் பெரிய வேறுபாடு இல்லையென்றே தோன்றுகிறது. 

பண்ருட்டி தி.வேல்முருகன் - இந்த மண்ணுக்கேற்ற விதை. வளர்க அவர்தம் கட்சியும் பணியும்....

வெளியாரை வெளியேற்ற வேண்டும் ஏன்?

"பன்மை வெளி’ (9047162164) வெளியீடு; ஆசிரியர் கி.வெங்கட்ராமன்; விலை ரூ 20/-

இன்று இப்புத்தகத்தை வாசித்தேன். இப்புத்தகம் 48 பக்கங்கள் கொண்ட ஒரு சிறு புத்தகம். வழக்கறிஞர் துரைசாமி அவர்களின் ‘ராஜீவ் கொலை’ பற்றிய ஒரு புத்தக வெளியீட்டு நிகழ்வில் இப்புத்தகத்தை கவனித்தேன். முதலில் இப்புத்தகத்தின் தலைப்பு உங்களைப்போலவே எனக்கும் “இது அநியாயம் / பாசிசம்” என்பதுபோலவேதான் தோன்றியது. சரி இதில் என்னமாதிரியாக சொல்லியிருக்கிறார்கள் என்றுதான் பார்ப்போமே என்று வாங்கினேன். இதனுடன் இன்னும் எட்டு சிறிய புத்தகங்களையும் வாங்கினேன். பொதுவாக நான் மாற்றுக்கருத்தாளர்களை பெரிதும் மதிப்பவன். மாற்றுப் பார்வையிலிருந்து எழும் எந்தக் கருத்துக்களையும் ஆழமாகவே மதிப்புடன் உள்வாங்குவேன். ஏராளமான கட்சிகள், ஏராளமான இயக்கங்கள் இருப்பதே உண்மை சனநாயகமென்றும், எந்தவொரு குறிக்கோளுக்காகவும் நடத்தப்பெறும் அனைத்துவித போராட்டங்களும் ஆர்ப்பாட்டங்களும் நியாயமானதே என்ற கருத்தும் எனக்குண்டு.  

“யாதும் ஊரே; யாவரும் கேளிர்” என்று உலகில் வாழும் யாவரையுமே உறவினர்களாய் சொன்ன ஒரு ஆதி இனம், இன்று “வெளியாரை வெளியேற்ற வேண்டும் ஏன்?” என கோரிக்கை வைத்து போராடுவது எதனால்? யாரால்? இது நியாயமா? அநியாயமா? அப்படியென்றால் எங்கெங்கோ வாழும் தமிழர்கள் எல்லாம் ஆங்காங்கேயிருந்து விரட்டி துரத்தப்பட்டால் என்னாகும்? 

யார் வெளியார்?

வெளி மாநிலத்தவர்கள் இல்லாத தமிழகம் சாத்தியமா?

வெளியேற்றப்பட வேண்டியவர்கள் யார்?

இது இனவெறியில்லையா? பிரிவினைவாதமில்லையா?

மார்வாடிகள் என்ன செய்தார்கள்? அவர்களை ஏன் வெளியேற்ற வேண்டும்?

மார்வாடிகள் மட்டும்தான் சுரண்டுகிறார்களா? தமிழ் முதலாளிகள் சுரண்டவில்லையா?

மலையாளிகளை ஏன் வெளியேற்ற வேண்டும்?

அண்டை மாநிலத்தவர்களோடு முரண்பட்டுக் கொண்டிருப்பது சுமுகமான உறவைக் கெடுக்காதா?

வெளியார் ஆக்கிரமிப்பில் அரசின் பங்கு என்ன?

கூலிகளாகவும், நடைபாதை வாசிகளாகவும் இருக்கும் வறுமைப்பட்ட வெளி மாநிலத்தவர்களை வெளியேற்ற வேண்டியது அவசியமா?

தமிழர்கள் கல்வியில் உயர்ந்துள்ளபோது, பல வாய்ப்புக்களை வெளியார் ஆக்கிரமிக்கின்றனர் என்பது சரியா?

வெளியாரை வெளியேற்றினால் தமிழகத்தின் தொழில்வளம் குறையாதா?

வெளியாரை வெளியேற்றினால் பிற மாநிலங்களில் வாழும் தமிழர்ளின் கதி என்னாவது?

தமிழர்களும் முன்னேற வேண்டியதுதானே, வெளியாரைப் பார்த்து பொறாமைப் படலாமா?

தொழிலாளர்களை வெளியேற்றுவது நியாயமா?

இது சட்ட விரோதமில்லையா?

தமிழகத்துக்குள்ளே வேறு மாவட்டத்தில் பணிபுரிபவர்களும் வெளியார்தானே? 

வெளியாரை வெளியேற்றுவோம் என்பது நடைமுறைக்கு சாத்தியமா?

- இப்படியான எல்லா கேள்விகளுக்கும் விடையளிக்கிறது இச்சிறு புத்தகம். இப்புத்தகத்திலிருந்து சில வரிகள்.....

"சிபிஎம் கட்சியின் அன்றைய கேரள முதலமைச்சர் அச்சுதானந்தன் அம்மாநில அரசின் வேலைவாய்ப்பில் மலையாளிகளுக்கே முன்னுரிமை என அறிவித்தார்"

"ஹிந்தி மாநிலமான மத்தியப் பிரதேச முதலமைச்சர் சவ்ஹான் தமது மாநிலத்திற்குள் அளவுக்கதிகமாக பீகாரிகள் நுழைந்துவிட்டார்கள் என்று கூறி, இனி மத்தியப்பிரதேச மக்களுக்கே வேலை வாய்ப்பில் முன்னுரிமை என அறிவித்தார்"

"ஹிந்தியாவின் பிற மாநிலங்களிலிருந்து போய் காசுமீரிலோ, நாகலாந்திலோ யாரும் குடியுரிமை பெற்றிட முடியாது. சொத்து வாங்கிடவும் முடியாது. இதற்கான சட்டப் பாதுகாப்பு ஏற்கெனவே அம்மாநிலங்களுக்கு இருக்கிறது"

"ஹிந்திய அரசு அசாம் மக்கள் மீது ராணுவத்தை ஏவியது. பலர் கொல்லப்பட்டனர். இறுதியில் மக்களுக்கே வெற்றி கிட்டியது. 1971 மார்ச் 25-க்குப் பிறகு அசாமில் குடியேறியவர்களை வெளியேற்றுவோம் என்று பிரதமர் ராஜீவ்காந்தி 1985 ஆகஸ்ட் 15 அன்று அசாம் மாணவர் சங்கத்துடன் ஒப்பந்தம் செய்துகொண்டார். இப்பொழுது அசாமில் போய் வெளிமாநிலத்தவர் குடியுரிமை பெற்றிட முடியாது"

"எஸ்.எம்.கிருஷ்ணா முதல்வராக இருந்தபோது கார்நாடக காங்கிரசு ஆட்சி, அம்மாநிலத்தில் பிற மாநிலத்தவர்கள் விளைநிலம் வாங்குவதையும், அடமானமாகப் பெறுவதையும், குத்தகைக்குச் சாகுபடிச் செய்வதையும் தடை செய்து ஆணை பிறப்பித்தது"

"1997-ல் மே.வங்க முதல்வராக இருந்த ஜோதிபாசு, வங்க தேசத்திலிருந்து வந்த பீகாரி முஸ்லீம் அகதிகளை அனுமதிக்க மறுத்தார்" 

"தமிழகமெங்கும் 40 ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட வட்டிக் கடைகள் நடத்தி ஆண்டுதோறும் 15 ஆயிரம் கோடி ரூபாய்க்கு மேல் மார்வாடி; குஜராத்து சேட்டுகள் தமிழர்களிடமிருந்து சுரண்டுகிறார்கள். விருதுநகர் தானிய மொத்த வணிகம், ஈரோடு மஞ்சள் வணிகம், துணி மொத்த வணிகம், திருப்பூர் பின்னலாடை ஏற்றுமதி, தங்க வைர நகை வணிகம், சிவகாசி அச்சு மை வணிகம், எழுதுபொருள் மொத்த வணிகம், மருந்துப்பொருள் மொத்த வணிகம் போன்ற அனைத்தும் இன்று சேட்டுகளின் பிடியில் சிக்கிவிட்டன. தமிழர்கள் மெதுமெதுவாக ஓரங்கட்டப்பட்டுவிட்டனர். மதுரையில் புகழ்வாய்ந்த மீனாட்சி மில், பரவை மில், கஸ்தூரி மில் ஆகிய துணி ஆலைகள் இன்று சேட்டுகளின் கைக்கு மாறிவிட்டன. செயற்கை இழை தயாரிக்கும் சிறுமுகை விஸ்கோஸ் தொழிற்சாலை இன்று மார்வாடி பிர்லாவின் கையில். தமிழக சிமெண்ட் தொழிற்சாலையை சிங்கானியா கைப்பற்றியுள்ளார். நீலகிரி தேயிலைத் தோட்டங்கள் சேட்டுகளின் கைக்கு மாறிவருகின்றன. பாரம்பரிய உப்பும் “அயோடின் உப்பு” என வடவர் பெயரில் ஆக்கிரமிக்கப்பட்டுவிட்டது. தமிழ்நாட்டில் இயக்கப்படும் பெரும்பாலான தனியார் லாரி, ஆட்டோ, வாடகை கார் போன்ற வாகனங்களில் 90 சதவீதம் சேட்டுகளின் கடன் பிடியில் இருப்பவைகளே. தமிழர்களால் அடகு வைக்கப்படும் நகைகளை அரசு வங்கிகளில் குறைந்த வட்டிக்கும், விவசாயக் கடன்களைப்போலவும் அடகு வைத்து வட்டியாலும், கடன் தள்ளுபடியாலும் பெரும் லாபம் சம்பாதிக்கின்றனர்"

"கோவையைப் பொறுத்தமட்டில் ஒரு மலையாளி வீட்டுப்பிள்ளை மழலையர் கல்வி முதல் உயர்நுட்பக் கல்விவரை மலையாளிகளின் கல்வி நிலையங்களிலேயே கற்றுவிட முடியும். தமிழ் அவர்களுக்கு துளிகூட தேவையற்றது. ஊர்தோறும் ஐயப்பன் கோவில்களைக் கட்டுவதும், ஐயப்பன் விழாக்களை மலையாளப் பண்பாட்டு திருவிழாக்களாக மாற்றும் முயற்சியும் ஆண்டுதோறும் வளர்முகத்தில் உள்ளது. இன்று தமிழக முந்திரி ஏற்றுமதித் தொழில் முழுதும் மலையாளிகளிடமே உள்ளது. சென்னை எம்.ஆர்.எஃப். ஏற்கெனவே அவர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருப்பது பழைய செய்தி. தமிழ்நாட்டு அனைத்து ஊடகங்களிந் அதிகார மையத்திலும் பரவிக்கிடப்பவர்கள் மலையாளிகளே. ஆலுக்காஸ், கல்யாண் நகைக்கடைகள் தமிழ்நாட்டில் பெருகிவந்து கொண்டிருக்கிறது. முத்தூட், மணப்புரம் வட்டித்தொழில் திசையெங்கும் கொடிகட்டிப் பறக்கிறது. சென்னை தி.நகரின் சில்லறை வணிகத்தில் மலையாளிகளே ஆதிக்கம் செலுத்துவது யாவரும் அறிந்ததே. தென்காசி, திருநெல்வேலி, தேனி, கம்பம், பரமக்குடி பகுதிகளில் விளைநிலங்களையும் வீட்டுமனைகளையும், கோவை நகரின் முக்கிய கட்டிடங்களையும் மனைகளையும் கொத்து கொத்தாக மலையாளிகள் வாங்கிக் குவிக்கின்றனர். கோவையின் அடையாளமே மாறிக்கொண்டிருக்கிறது. வேளாங்கண்ணி மலையாளிமயமாகி வருவதைப் பார்க்கிறோம். மயிலாப்பூர் மறைமாவட்ட கத்தோலிக்க திருச்சபையை இரண்டாகப் பிரித்து தங்களுக்கு தனியாக மறை மாவட்ட நிர்வாகம் ஏற்படுத்த வேண்டும் என்று சென்னை வாழ் மலையாளிகள் வன்முறையில் இறங்கியதைப் பார்த்து தமிழகமே திகைத்தது"

"தமிழீழத்தில் துப்பாக்கி முனையில் சிங்களமயம் செய்ததை உலகமயத்தோடு இணைந்து ஹிந்திய மயம் தமிழ்நாட்டில் செய்துகொண்டிருக்கிறது" 

(இக்கருத்துக்கள் உங்களுக்கு ஏற்புடையதாக இருந்தால் இப்பதிவை பகிருங்கள்)

ஈழம் - வியாபார சினிமாக்களாக தமிழில் வெளிவருவது சரியா?

முதலில் சினிமா என்பதே இந்தியாவில் வியாபாரம்தான். வியாபாரமற்ற சினிமா இந்தியாவில் எந்த மொழியில் இருக்கிறது? அப்படி இருப்பதாக இருந்தாலும் அதை உற்று அவதானித்தால் அதன் வியாபாரம் வேறு மாதிரியான தளத்தில் இருக்கும். பொதுவாக தற்போதைய தமிழ் சினிமாவிலோ அல்லது இந்திய சினிமாவிலோ வியாபாரமற்று இயங்கும் கலைஞர்கள் அரிது. அரிது என்பதைக் காட்டிலும் இல்லையென்பதே நேர்மையான பதில். ஆனால் வியாபாரமற்று இயங்கவேண்டும் என்று இருப்பவர்களையும், அவர்களது படைப்புக்களையும் நம்மில் எத்தனைப்பேர் இதுவரையில் ஊக்குவித்திருக்கிறோம்? அல்லது அப்பார்வையில் அவர்களை வரவேற்க தயாராகியிருக்கிறோம்?

இங்கு எல்லாமே வணிகமயம்தான். இயற்கையான உணர்ச்சியான பிறர்பால் ஈர்ப்பு உணர்விலிருந்து (காதல்) தொடர்ச்சியான எல்லாமே சந்தைமயப்படுத்தப்பட்டதுதான். எந்தெந்த மொழியையோ பேசுகிறவனெல்லாம் தமிழ் சினிமாவில் கொடிகட்டிப் பறக்கிறார்கள். ஆனால், வலுவாயிருந்த காலத்திலாவது தமிழ்நாட்டின் ஊடகங்களையோ, கலைத்துறையையோ தம் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டுவர ஈழத்தமிழ்தேசியவாதிகள் எடுத்த முன்னெடுப்புகள் என்ன? விவாதங்களைத் தவிர்த்துப் பார்த்தால் நாம் இதில் மிகவும் பலவீனமாகியிருக்கிறோம்.

தமிழினம் இவ்வளவு வீழ்ச்சியை சந்தித்த இக்காலத்திலேயே இக்கொடுமைகளைப் பற்றிய வீரியமான படைப்புக்கள் உருவாகவில்லையென்றால் பின் எக்காலத்தில் உருவாகப்போகிறது?

எதிர்மறையான விமர்சனங்களை குறைத்துக்கொண்டு அனைத்து படைப்பாளிகளையும் வென்றெடுக்கும் தன்மைக்கு நாம் மாறவேண்டும். சினிமாவிலும், வெகு சன மக்களின் ரசனையான சினிமாவுக்குள்ளேயே இப்பிரச்னைகள் சென்றாலொழிய எந்த படைப்புக்களாலும் யாதொரு பயனும் விளையப்போவதில்லை. ஏதோ நம் பலம் முழுதாய் வளரும்வரையில் அரைகுறைகளாகவாவது இப்படியான படைப்புக்கள் வருவது நல்லதுதான். இல்லையென்றால் காலம் கடக்க கடக்க இந்த மண்ணின் மக்கள் எல்லாவற்றையும் மறந்துபோயிருப்பார்கள்.

"மறந்துகொண்டே இருப்பது மக்களின் இயல்பு. நினைவுபடுத்திக்கொண்டே இருப்பது நம் கடமை"

மொழிவாரி மாநிலங்கள் எதற்காக பிரிக்கப்பட்டது?

திராவிடம் பேசுகிறவனெல்லாம் யோக்கியனுமல்ல, தமிழ்தேசியம் பேசுகிறவனெல்லாம் அயோக்கியனுமல்ல.

1. நீதிமன்றத்தில் தமிழ் இல்லை
2. வங்கிகளில் தமிழ் இல்லை
3. அரசு கோப்புகளில் தமிழ் இல்லை
4. தொடர்வண்டித் துறையில் தமிழ் இல்லை
5. அறிவிப்புப் பலகைகளில் தமிழ் இல்லை
6. வானூர்தி சேவையில் தமிழ் இல்லை
7. ஆட்சி மொழியில் தமிழ் இல்லை
8. அஞ்சல் துறையில் தமிழ் இல்லை
9. தமிழன் பெயரிலும் தமிழ் இல்லை
10. மேற்படிப்புகளில் தமிழ் இல்லை
11. பள்ளிக்கூடங்களில் தமிழ் இல்லை
12. அரசு ஒப்பந்தங்களில் தமிழ் இல்லை
13. அரசியல்வாதி வீட்டிலும் தமிழ் இல்லை
14. கோயில்களில் தமிழ் இல்லை
15. வணிக நிறுவனங்களில் தமிழ் இல்லை
16. நாளிதழ்களில் தமிழ் இல்லை
17. வானொலிகளில் தமிழ் இல்லை
18. தொலைக்காட்சிகளில் தமிழ் இல்லை
19. இசையில் தமிழ் இல்லை
20. விளையாட்டில் தமிழ் இல்லை
21. தொலைத்தொடர்பு நிறுவனங்களில் தமிழ் இல்லை
22. சட்டப்படிப்பில் தமிழ் இல்லை
23. ........................

அயோக்கியர்களுக்கு காவடி தூக்கும் யோக்கியவான்களே, தமிழ்த்தேசியம் பற்றி ஒரு தமிழன், தமிழ்நாட்டில் பேசாமல் வேறு எந்த நாட்டில் பேசுவதாம்? ஒரு மொழிக்கு அதன் சொந்த மண்ணிலேயே எந்த மரியாதையும் இல்லாமல் போகுமென்றால் பின் என்ன ம......க்குதான் மொழிவாரி மாநிலங்கள் பிரிக்கப்பட்டதாம்?

இதைப் படிக்கும்போது கலைஞர் நினைவுக்கு வந்தால் அதற்கு நான் பொறுப்பல்ல...

" எனக்குப் பிள்ளை இல்லையே , என்ன கெட்டு போச்சு ? பிள்ளை இல்லாததால்தான் எந்தச் சுயநலமும் கருதாமல் என்னால் தொண்டு செய்ய முடிகிறது. பிள்ளை குட்டி இருந்தால், அதைப் படிக்க வைக்க, உத்தியோகம், திருமணம், பேரன், பேத்தி - இப்படி இதற்கே மனிதனுக்கு நேரம் சரியாகிவிடும். பொது நலத்தில் பாடுபட முடியாது . சிலர் பொதுத் தொண்டைச் சொல்லி, அந்தஸ்து பெறவும், அதை வைத்து தங்கள் குடும்பத்தை வளர்த்துக் கொள்ளவுமே முயலுகிறார்கள் ! "

- தந்தை பெரியார்

இன்னும் எத்தனைக் காலமோ?....

iphone வைத்திருப்பவர்கள், skyview free என்ற apps-ஐ download செய்து பயன்படுத்திப்பாருங்கள். சூரியன், சந்திரன் இருக்கும் திசைகளையும், எட்டு திசைகளையும், நட்சத்திர விவரங்களையும், செயற்கைக்கோள்கள் இருக்கும் திசைகளைப் பற்றியும் நீங்கள் திருப்பும் திசைக்கு ஏற்றவாறு விவரம் தருகிறது.

அறிவியல் வளர்ச்சியைக் கண்டு மிரண்டு போனேன்.

இந்த பாழாய்ப்போன சாதி சனியனும், இனதுரோக சனியனும் ஒழியாமல் இந்த தமிழ் சமுதாயத்தை அறிவியலுக்கு எதிரான திசைக்கு இழுத்துச் சென்றுகொண்டிருக்கிறது.

திமுக, அதிமுக, காங்கிரஸ், பாஜக, பாமக, தேமுதிக, விசி, வ/இ-கம்யூனிச்டு, இன்னுமுள்ள இதர கட்சிகள்..... இதையெல்லாம் எண்ணும்போது மிகவும் பாவமாய் தெரிகிறாள் நம் தமிழ்த்தாய்...!

இன்னும் எத்தனைக் காலமோ?....

ராஜிவ்காந்தி கொலை - மர்மங்களும் மறைக்கப்பட்ட உண்மைகளும்

(வழக்கறிஞர் துரைசாமி, விகடன் வெளியீடு, விலை ரூ. 115/-)

  

 

இன்று இப்புத்தகத்தை படித்தேன். இப்புத்தக ஆசிரியர் வழக்கறிஞர் திரு. S.துரைசாமி அவர்கள் தன் இளம் பருவத்தில் தந்தை பெரியார் அவர்களுக்காகவும் வழக்காடியுள்ளார். ராஜிவ் கொலை வழக்கில் பொய் குற்றம் சுமத்தப்பட்ட அப்பாவி நிரபராதிகள் 26 பேரில் 19 பேரை 8 ஆண்டுகள் வழக்காடி விடுதலை பெற்றுத் தந்தவரும் இவரே.

இந்த வழக்கு நடத்தப்பட்ட விதத்தையும், சாட்சிகளாக விசாரிக்கப்பட்டவர்களின் வாக்குமூலங்களையும் கவனிக்கும்போது, இதெல்லாம் CBI -ன் கையாலாகதத்தனமா? இல்லை வேண்டுமென்றே உண்மையான குற்றவாளிகளை மறைத்து தப்பிக்க வைக்க CBI செயல்பட்டுள்ளதா எனவும் யோசிக்கவைக்கிறது.

அனைத்து சாட்சிகளின் வாக்குமூலங்களும் இப்புத்தகத்தில் அச்சிடப்பட்டுள்ளது. சிறிதும் தொடர்பே இல்லாதவர்களும் இக்கொலை வழக்குடன் இணைக்கப்பட்ட விதம், இந்த நாட்டில் மக்களாட்சிதான் உண்மையாக நடந்துகொண்டிருக்கிறதா என்றும் சட்டத்தை காப்பாற்றுவதாக சொல்லிக்கொண்டிருக்கும் இந்நாட்டு காவற்துறையும் நீதிமன்றமும் வலுவுள்ளவர்களுக்கு அடியாள் வேலையும் சேர்த்தே பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறதோ என்றும் நம்மை அச்சப்படுத்துகிறது.

சாதி பலமோ, அரசியல் பலமோ, பண பலமோ, அதிகார பலமோ இல்லாமல் இனி உலகில்; குறிப்பாக இந்தியாவில் வாழமுடியாது என்ற நிலைமைக்கு இந்த நாடு மாறி நெடுங்காலமாகிவிட்டது போலும்.

இந்த ராஜீவ் கொலை வழக்கும் அதில் 8 ஆண்டுகள் கடுமையான சிறைவாசம் அனுபவித்துவிட்டு பிறகு வெளியே வந்து மன  உளைச்சலாலும் நோயாலும் இறந்துபோன அப்பாவிகளின் மரணத்திற்கும், குடும்பத்திற்கும், இழப்பீடாய் CBI-யும் இந்த நீதித்துறையும் என்ன தந்தது? தந்துவிடப்போகிறது?

வலுவில்லாதவர்கள் எந்த நேரத்தில் வேண்டுமானாலும் சட்டத்தின் பிடியில் சிக்கி சின்னாபின்னமாகி சீரழியும் நிலையில்தான் தற்போதைய நடைமுறைகள் இருந்துகொண்டிருப்பதே நிதர்சனம். உண்மையில் அரசால் பாதிக்கப்படும் ஒரு சாமானியன் தன்னை குற்றமற்றவன் என்று நிரூபிக்கும் நடைமுறை அவ்வளவு எளிமையாய் இருக்கிறதா?

ஆங்கிலேயனின் ஆட்சியில் இயற்றப்பட்ட பல கொடுமையான சட்டங்களைவிடவும் இன்றைய நடைமுறை சட்டங்கள் மிக மோசமானதாக உள்ளது என்பது எத்தனை பேருக்குத் தெரியும்? ஒப்பிட்டால் வெள்ளைக்காரனே பல சட்டங்களில் மனித உரிமைகளை கடைப்பிடித்திருக்கிறான் என்பது ஆச்சர்யமாகத்தான் இருக்கிறது. உதாரணம் ரௌலட் சட்ட எதிர்ப்பும், பின்னான மிசா, தடா, பொடா, தேசிய பாதுகாப்புச் சட்டம், மற்றும் வடகிழக்கு மாநிலங்களில் பயன்பாட்டில் இருக்கும் சிறப்பு ஆயுதச் சட்டம் போன்றவைகள்.

நிரூபிக்க வலுவின்றி பொய்க்குற்றச்சாட்டின்பேரில் சிறைக் கொட்டடிகளில் வாழ்வின் கனவுகளை புதைத்துக் கொண்டிருக்கும் அப்பாவிகளுக்கு "மீட்பு" தரப்போவது எந்த கடவுள்?

இப்புத்தகத்திலிருந்து சில வரிகள்...

“வெடிகுண்டு செய்தவன் நிரபராதி. வெறும் பேட்டரி வாங்கிக் கொடுத்தவனுக்கு தூக்குத் தண்டனை”

“கட்சிக்காரர்கள் யாரும் தங்களது வாகனங்களை தர மறுக்க ராஜீவின் உடல் சென்னை அரசுப் பொது மருத்துவமனைக்கு போலிஸ் லாரியில் கொண்டு செல்லப்பட்டது”

“பெரும்புதூர் கூட்டத்தில் ராஜிவ் கொல்லப்படவில்லை என்றால் அன்றிரவு அவரை பெரும்புதூரிலேயே தங்கவைத்து கதையை முடிக்க ஏற்பாடு செய்யப்பட்டது. அப்படி அவரை தங்கவைக்க ஏற்பாடு செய்யப்பட்ட இடம் 'தரம்சந்த்' என்ற ஒரு வட மாநில வட்டிக்கடைக்காரனின் வீடு”

“குற்றவாளிகளை, வான்வழியாக விடுதலைப்புலிகள் வந்து எல்லோரையும் வானூர்தியில் தூக்கிக்கொண்டு போய்விடுவார்கள் என்று சிறையிலுள்ள திறந்த வெளியின் மேல் கூரையையும் முழுவதுமாக அடைத்துவிட்டார்கள். இதன்மூலம் குற்றம் சாட்டப்பட்டவர்கள் அனைவரும் மிகப் பயங்கரமானவர்கள் என வெளியுலகிற்கு காட்டவேண்டும் என்பது CBI-ன் ஆசை”

“ராஜீவின் சுற்றுப்பயணத்தை இறுதிப்படுத்தியது ‘மார்க்கரெட் ஆல்வா’தான். சிவராசன் மற்றும் குழுவினர் பெங்களூருவில் பதுங்கியிருந்த வீட்டின் உரிமையாளர் அஞ்சனப்பாவின் அண்ணன் அஸ்வத் ராமைய்யா என்பவர் ‘மார்க்கரெட் ஆல்வா’வின் நெருங்கிய நண்பர் மற்றும் தனிச்செயலர். இரண்டு வாரத்திற்கு மேல் அவர்களை தன் இடத்தில் ஏன் மறைத்து வைத்திருக்க வேண்டும்?”

“கர்நாடக போலிஸ் இல்லையென்றால் CBI-னால் சிவராசனை கண்டுபிடித்திருக்கவே முடியாது”

“1991 மே 12-ம் தேதியன்று மத்தியப்பிரதேசம் போபாலில் நடந்த ராஜீவின் தேர்தல் பிரச்சாரக் கூட்டத்தில் காங்கிரஸ் தலைவர் ‘சுரேஷ் பச்சோரி’ என்பவர் சிவராசனையும் சுபாவையும் “அய்யர் & மிசஸ் அய்யர்” என்றும் சென்னையைச் சேர்ந்த பத்திரிகையாளர்கள் என்றும் பலருக்கு அறிமுகப்படுத்தியுள்ளார்”

இன்னும் முக்கியமான பல தகவல்களால் / கேள்விகளால் தலை சுற்றுகிறது.

தன்னைக் கொல்ல திட்டம் தீட்டிய உண்மைக் குற்றவாளிகளைக் கண்டுபிடித்து தண்டிக்க வழியில்லாத / அப்படி செய்யாத / அவ்வாறு துளியும் முயற்சிக்காத ஒரு கட்சிக்கும் நாட்டுக்கும் தலைவனாக இருந்த ஒரு துர்பாக்கியசாலிதான் இந்த ‘ராஜீவ்காந்தி’ என்பதை நினைக்கையில் படுகேவலமாய் இருக்கிறது.

கட்டாயப்படுத்தப்படும் சிங்கள தேசிய கீதம்...

“ஒரே கொடி ஒரே நாடு”

ஐக்கிய இலங்கையில் நாம் கைகோர்த்துக் கொள்வோம்

ஸ்ரீலங்கா ஜாதிக கிய

ஸ்ரீ லங்கா மாதா

அப்ப ஸ்ரீ.... லங்கா நமோ நமோ நமோ மாதா

சுந்தர சிரிபரணி சுரத்தி அதி சோபமான லங்கா

தான தனயனுக்கு மல்பலதுரு பிரி ஜய பூமிய ரம்யா

அப்ப ஹட்ட செப்ப சிரி செத்த சதனா ஜீவனேய மாதா

பிழிகனு மென அப்ப பக்தி பூஜா

நமோ நமோ மாதா

அப்ப ஸ்ரீ.... லங்கா நமோ நமோ நமோ மாதா

ஒபவே அப்ப வித்யா

ஒபவே அப்ப சத்யா

ஒபவே அப்ப சக்தி

அப்ப ஹத துல பக்தி

ஒப அப்ப ஆலோக்கே

அப்பகே அனுப்ரானே

ஒப அப்ப ஜீவனவே

அப்ப முக்திய ஒபவே

நவ ஜீவன தெமினே அப புபுது கரன் மாதா

ஞான வீர வடவமின றெகன யனுமென ஜய பூமி கரா

எக்க மவககே தரு கெழம்பவினா

யமு யமு வீ நொபமா

பேம வடா செம பேத துரா நமோ நமோ மாதா

அப்ப ஸ்ரீ.... லங்கா நமோ நமோ நமோ மாதா

நிலவுக்குப் போன கதை உண்மையா?

நன்றி : உயிர்மையில் வெளியான கட்டுரை

விடுதலைப் புலிகள் தீவிரவாதிகளா?

அறிவழகன் கைவல்யம் 

இந்தக் கேள்விக்கான சரியான விடை நமக்குத் தெரிய வருமேயானால், இலங்கையில் நடக்கின்ற ஒரு இன விடுதலைப் போராட்ட வரலாற்றின் முழுமையான சாரம் நமக்குக் கிடைக்கும். இந்தக் கேள்விக்கான விடையை நோக்கிப் பயணப்படும்போது இலங்கையின் ஆதியான வரலாறு நமக்குத் தெரிய வேண்டிய அவசியம் இருக்கிறது. ஆனால், அந்த வரலாற்று ஆய்வுகளில் ஈடுபடுவது இன்றைய சூழலில் ஒரு தேவையற்றதானதாகவும், எரிகின்ற வீட்டில் எத்தனை ஓடுகள் இருந்தன, அந்த வீட்டை யார் கட்டியது போன்ற பயனற்ற ஆயவுகளாகவே இருக்கும். இருப்பினும், இலங்கையின் ஒரு குறைந்தபட்ச வரலாறு நாம் அறிந்து கொள்ள வேண்டியதே.

போர்த்துக்கீசியர்கள் 1505 ஆம் ஆண்டு வணிக நோக்கில் இலங்கையில் நுழைகிறார்கள், அந்த நேரத்தில் இலங்கையில் மூன்று நிலப்பரப்பு சார்ந்த அரசுகள் இருந்தன. அவை முறையே, கோட்டை அரசு, கண்டி அரசு மற்றும் யாழரசு (சீதாவாக்கை). இவற்றில் முதலிரண்டும், சிங்கள அரசுகளாகவும், கடைசி தமிழ் அரசாகவும் இருந்தது. தொடர்ந்த பல்வேறு சூழியல் காரணிகள் மற்றும் வாழ்வியல் பயணங்களைச் சந்தித்த இலங்கை, 1802 இல் ஆங்கிலக் காலனியாதிக்கத்திற்கு உட்பட்டபோது ஆமியன்ஸ் (Amiens Agreement) ஒப்பந்தம் கையெழுத்திடப்பட்டது. அதனுடன் இணைக்கப்பட்ட இலங்கையின் வரைபடங்கள் இந்த மூன்று அரசுகளையும் தனித்தனியே சுட்டிக் காட்டுகிறது.

இதற்கு முன்னர் கிலேகான் (SIR.HUGH CLEGHORN) ஒரு தனிப்பட்ட வரலாற்றுக் குறிப்பை ஆங்கில அரசுக்குக் கொடுக்கிறார், அதில் தெளிவாக பண்டைக் காலம் தொட்டு இலங்கையின் வடகிழக்கு நிலப்பரப்பு தமிழர்களின் ஆட்சிக்கு உட்பட்டு இருந்தது என்பதையும், சிங்களஇனம், மொழி, கலாச்சாரம் தமிழர்களின் மொழி, கலை, கலாச்சாரக் கூறுகளில் இருந்து முற்றிலும் மாறுபட்டு இருக்கிறது என்றும் ஒரு வரைவை, பல்வேறு ஆய்வுகளுக்குப் பின்னர் அளிக்கிறார். பின்னர் படிப்படியாக மூன்று வெவ்வேறான அரசுகளுமே ஆங்கில ஆட்சிக்கு உட்படுத்தப்பட்டது என்பதும், நிர்வாக வசதிகளுக்காக, ஆட்சி முறைமைகளுக்காக ஆங்கில அரசு வழமை போல (அதாவது இந்தியாவில் நடந்ததைப் போலவே) இலங்கைத் தீவு முழுதையுமே ஒரே கட்டுக்குள் கொண்டு வந்தது, 1948 இல் இலங்கை ஆங்கில ஆதிக்கத்தில் இருந்து விடுதலை அடைகிறது. இது ஒரு சுருக்கமான இலங்கையின் விடுதலைக்கு முந்தைய வரலாறு.

சரியான திசையில் பயணிக்க வேண்டிய இலங்கையின் சமூகப், பொருளாதார வளர்வு நிலைகள் விடுதலைக்குப் பின்னர் S.W.R.D பண்டாரநாயகாவின் ஆட்சிக் காலத்தில் நடைமுறைக்குக் கொண்டு வரப்பட்ட சிங்களம் மட்டுமே ஆட்சி மொழி என்கிற ஒரு முறையற்ற செயல் திட்ட முன்வரைவால் தனது அழிவை நோக்கித் திரும்பியது. தமிழைத் தாய்மொழியாகக் கொண்ட, அடிப்படைக் கல்வியை தமிழில் கற்ற தமிழர்களின் நிலையும், அவர்களின் வேலை வாய்ப்புகளுக்கான நிலைத் தன்மையும் இதனால் கேள்விக்குறியாகியது. தமிழர் பகுதிகளின் வளர்ச்சி வாய்ப்புகளுக்கான நிதிஒதுக்கீடு குறைக்கப்பட்டது. பாதுகாப்புப் பணிகளில், படையணிகளில் தமிழர்கள் முற்றிலும் புறக்கணிக்கப்பட்டனர். 1958 இல் தமிழ் மக்களின் மீது ஏவிவிடப்பட்ட வன்முறைகளும், அரசியல் பின்புலமும் தமிழர்களின் வாழ்வுரிமையை கேள்விக்கு உள்ளாக்கியது மட்டுமன்றி, இலங்கையில் வாழும் தமிழர்கள், இலங்கையின் அதிகாரப் பூர்வக் குடிமக்களா என்கிற அளவில் வந்து நின்றது.

இதனிடையே, 1972 இல் குடியரசுச் சட்ட அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டு மேற்கண்ட கேள்விகளை அரசாட்சி முறையாகவே சிங்கள பெரும்பான்மை அரசு முன்னெடுத்தது. 1950 இல் இருந்து தொடங்கிய சிங்களப் பேரினவாத அரசின் ஒருதலைப் பட்சமான போக்கினை எதிர்க்கும் முகமாக ஒரு எதிர்வினையாக திரு.சி.சுந்தரலிங்கனார் தலைமையில் "ஈழத்தமிழர் ஒற்றுமை முன்னணி" என்கிற அமைப்பு உருவாகி, தமிழர்களுக்கான "சுயாட்சி" என்கிற கொள்கை அவரால் முன்வைக்கப்படுகிறது. இதற்கு முன்னரே 1918 இல் திரு.விஸ்வலிங்கம் என்பவர் தனித்தமிழ் நாட்டின் கோரிக்கையை ஆங்கில அரசிடம் வைத்ததும், 1924 இல் திரு.பொன்னம்பலம் ராமநாதன் உருவாக்கிய தமிழர்களுக்கான ஒரு தனி அரசியல் பார்வையும் குறிப்பிடத்தக்கது. இருப்பினும் திரு.சுந்தரலிங்கனார் அவர்களே "தமிழீழம்" என்கிற ஒரு குறியீட்டு அடையாளத்திற்கான காரணியாகவும், தமிழ் தேசிய இனத்தின் உரிமைப் போரை முதன்முதலாகத் துவக்கியவருமாவார். பிற்காலத்தில் இவர் "வன்னிச் சிங்கம்" என்கிற அடைமொழியால் அழைக்கப்பட்டார். 1972 இல், இலங்கைப் பிரதமர் திருமதி சிறிமாவோ பண்டாரநாயகா ஒருதலைப்பட்சமாக உருவாக்கிய ஓட்டுப் பொறுக்கி அரசியல் தந்திரத்தால் கொண்டு வரப்பட்ட சட்ட முன்வரைவுகளே இலங்கையில் வாழும் தமிழ் மக்களை ஒரு கடும் சமூகப், பொருளாதார நெருக்கடிகளை நோக்கித் தள்ளியது. போராட்டங்களை முன்னெடுக்க வேண்டிய சூழலை அவர்களுக்கு உருவாக்கியது.

1972 ஆம் ஆண்டுக்கு முன்னர் நிலவிய ஒரு தேர்தல் சூழலில் தான் "தந்தை செல்வா" என்று மக்களால் அன்புடன் அழைக்கப்பட்ட திரு.S.J.V செல்வநாயகம் "தமிழரசுக் கட்சி" என்கிற ஒரு அரசியல் நகர்வை தேர்வு செய்து பாராளுமன்றத் தேர்தலில் வெற்றி பெறுகிறார். ஒருதலைப் பட்சமான இலங்கை அரசின் பேரினவாத நடவடிக்கைகளைக் கண்டித்து தனது பாராளுமன்ற உறுப்பினர் பதவியை உதறித் தள்ளிய தந்தை செல்வா, ஒரு இடைத் தேர்தலை சந்தித்து தமிழ் மக்களின் ஒருங்கிணைந்த ஆதரவில் மிகப்பெரும் வெற்றி அடைகிறார். வெற்றி அடைந்தது மட்டுமன்றி இலங்கைப் பாராளுமன்றத்தில் "தமிழ் மக்கள் தனியானதொரு ஆட்சியைப் பெறுவதைத் தவிர வேறு வழியற்ற நிலைக்கு சிங்களப் பேரினவாத அரசால் தள்ளப்பட்டிருக்கிறார்கள்" என்று கர்ஜனை செய்கிறார்.

இந்த நிலையில் பல்வேறு அரசியல் செயல்பாடுகளில் மாற்றுக் கருத்துக் கொண்டிருந்த இலங்கை தமிழ் மக்களும், அரசியல் இயக்கங்களும் இணைந்து "தமிழர் விடுதலைக் கூட்டணி" என்கிற ஒரு புதிய அமைப்பை உருவாக்கி தங்கள் அரசியல் களங்களை வலிமைப்படுத்திக்கொண்டார்கள். தொடர்ந்த பல்வேறு அரசியல் ஒருங்கிணைவுகளில் 1977 பாராளுமன்றத் தேர்தல்களில் அதிகப்பட்சமாக 17 பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் தமிழர்களின் சார்பில் தேர்வு செய்யப்பட்டு, தமிழீழம் என்கிற பாதையை நோக்கியே நாங்கள் செல்கிறோம் என்பதையும், அதனை அமைதி வழியிலோ இல்லை போராட்ட வடிவிலோ பெற்றே தீருவது என்கிற முடிவுக்கு வந்தார்கள். இதுதான் வரலாற்று உண்மை.

இன்று பார்ப்பன, பேரினவாத அரசுகளும் உலக ஏகாதிபத்தியங்களும் ஊடகங்களில் பரப்பும், "ஆயுதம் தாங்கிய புலிகள் அமைப்பு" 1980களில் தான் "தமிழீழம்" என்கிற ஒரு கோரிக்கையை முன்னெடுத்தது என்பது ஒரு வரலாற்றுத் திரிப்பு மட்டுமன்றி, ஒட்டுமொத்த தமிழ் மக்களின் விடுதலை உணர்வை எள்ளி நகையாடும் ஒரு பித்தலாட்டம் என்பது இலங்கையின் அரசியல் வரலாற்றைத் தொடர்ந்து கூற்றியல் நோக்கில் ஆய்வு செய்யும் எவரும் ஒப்புக் கொள்வார்கள்.

தமிழ் இளைஞர்கள் 1968களில் தங்களின் மீது கட்டவிழ்த்து விடப்பட்ட பயங்கரவாத நடவடிக்கைகளை எதிர்கொள்வதற்காக ஆயுதம் ஏந்த வேண்டிய நெருக்கடிக்குத் தள்ளப்பட்டார்கள். தொடர்ந்து தற்காப்பு மற்றும் இன ஒடுக்கலுக்கு எதிரான நிலைப்பாடுகளில் பல்வேறு குழுக்களாக இயங்கிய ஆயுதப் போராட்டக் குழுவினர், "கருப்பு ஜூலை" என்று இலங்கை வரலாற்றில் மட்டுமன்றி மனித சமூகமே வெட்கித் தலைகுனிய வேண்டிய ஒரு அவல நிலையான வெறிகொண்ட பேரினவாதத் தாக்குதலை சந்தித்த பின்பு ஒரு மிகப் பெரும் எழுச்சியை போராட்ட நிலைப்பாடுகளில் கண்டது. தமிழ் மக்கள் ஆடைகள் களையப்பட்டு, நிர்வாணமாக தெருக்களில் இழுத்துச் செல்லப்பட்டார்கள். தந்தையின் எதிரில், கணவன்மாரின் எதிரில் எம் குலப்பெண்கள் பாலியல் வன்முறைக்கு ஆளானார்கள். எம் தமிழ்க் குழந்தைகள் ராணுவ வீரர்களால், கால்களைப் பிடித்துக் கொண்டு சாலைகளில் துவைத்து மண்டையைப் பிளந்து கொல்லப்பட்டார்கள். குழுக்கள், குழுக்களாக எம் தமிழ்மக்கள் எரித்துப் படுகொலை செய்யப்பட்டார்கள்.

இவற்றை எல்லாம் பார்த்துக் கொதித்தெழுந்த தாய்த் தமிழ் மக்கள் மிகப்பெரும் நெருக்கடியை இந்திய பார்ப்பனீய மேலாதிக்க அரசுகளுக்குக் கொடுத்த போதுதான், இந்திய அரசும், தமிழக அரசும், தங்கள் தொப்புள் கொடி உறவுகளுக்காக அவர்களின் உரிமைகளுக்காக பல்வேறு போராட்டங்களையும், உதவிகளையும் செய்தார்கள். அதன் பிறகு தொடர்ச்சியாக நடைபெற்ற பல்வேறு நிகழ்வுகளின் பதிவுகளும், கொடுமைகளும் நமக்குத் தெரியும் என்பதாலும், நீண்ட நெடிய துயரம் மட்டுமே அவற்றில் தோய்ந்து இருக்கும் என்பதாலும் அவற்றை பிறிதொரு காலத்தில் விரிவாகப் பதிவு செய்ய முனைகிறேன்.

காலத்தின் கட்டாயத்தால் மிகப்பெரும் நெருக்கடிகளைச் சந்தித்த தமிழ் இளைஞர்கள், வேறுவழியின்றி ஆயுதம் தாங்க வேண்டிய கட்டாயத்திற்குத் தள்ளப்பட்டார்கள், வெவ்வேறு குழுவாக பிரிந்து கிடப்பது, விடுதலை இயங்கியல் போராட்ட வரலாற்றை நீர்த்துப் போகச் செய்யும் என்கிற சமூக அறிவியல் உண்மையை உணர்ந்த தமிழீழ விடுதலைப் புலிகளின் தலைவர் பிரபாகரன் பல்வேறு போராட்டக் குழுக்களை ஒருங்கிணைக்க முயன்றார் அல்லது வேறு வழியின்றி ஒழித்தார். அவை அடிப்படை மனிதநேயம் சார்ந்த பலரது நிலைப்பாடுகளில் மாற்றுக் கருத்தாக்கங்களைக் கொண்டிருந்தாலும், காலத்தின் தேவை என்பதும், ஒடுக்கப்படும் உயிரின எழுச்சிகளின் வரலாற்றில் தவிர்க்க இயலாதது என்பதும் உலக இயங்கியல் என்கிற அறிவியல் கோட்பாடுகளை ஆழ்ந்து படிப்பவர்களும், விடுதலைப் போராட்ட வரலாற்றை ஆய்வு செய்பவர்களும் நன்கு அறிவார்கள்.

புலிகளைப் பற்றிய கடும் மரண அச்சத்துடன் இலங்கை படையணி வீரர்களும், இலங்கை ராணுவ தாக்குதல்களைப் பற்றிய கடும் அச்சத்துடன் தமிழ்த் தேசிய இனமும் ஒரு இக்கட்டான அரசியல் மற்றும் நிலப்பரப்பில் வாழ்ந்து கொண்டிருக்கிறார்கள். மரணம் என்பதும் வேதனை என்பதும் மனிதர்கள் அனைவருக்கும் பொதுவானதாகவும், அவற்றை உறுதி செய்ய எம் எதிரிகளும் துயர் கொள்ளக் கூடாது என்கிற உயரிய போர்முறைகளை, மனித நேயம் சார்ந்த பல்வேறு கட்டுப்பாடுகளை விடுதலைப்புலிகள் வைத்திருக்கிறார்கள் என்பதும், பல்வேறு உலக நாடுகளின் அமைதிக் குழுக்களுக்கும், உலகளாவிய ஊடகவியலாளர்களுக்கும் நன்றாகவே தெரியும்.

கடந்த 2006 ஆம் ஆண்டு மார்ச் திங்கள் அமெரிக்காவில் "HOUSE INTERNATIONAL RELATIONS" என்கிற ஒரு அமைப்பு, நாடுகளுக்கிடையிலான உறவுகள் மற்றும் மேம்பாடுகள் குறித்த ஒரு கூட்டத்தைக் கூட்டியது. இதில் தென்கிழக்கு ஆசிய நாடுகளின் கூட்டமைப்பு சார்பாக அதன் செயலர் திரு.டொனல்ட் கேம்ப் (MR.DONALD CAMP) பேசினார். வழமை போல தீவிரவாதம் குறித்த அவரது உரையின் நடுவே குறுக்கிட்டுப் பேசிய அமெரிக்க பாராளுமன்ற உறுப்பினர், (அதாவது காலிபோர்னியா மாகாணத்தில் இருந்து தேர்வு செய்யப்பட அமெரிக்கக் காங்கிரஸ் செனட் உறுப்பினர்) திரு.பிராட் சார்மேன் (MR.BRAD SHERMAN) பல்வேறு கேள்விகளுக்கு நடுவே ஒரு ஆய்வுக்குரிய கேள்வியைக் கேட்டார். அந்தக் கேள்வி "பயங்கரவாதத் தாக்குதலுக்கும், சட்டபூர்வமான கெரில்லாத் தாக்குதலுக்கும் என்ன வேறுபாடு?". இதைக் கூட விட்டு விடலாம், இன்னொரு மிக அழகான கேள்வியையும் அவர் கேட்டார். அந்தக் கேள்வி "அல் கொய்தாவிற்கும் அமெரிக்க விடுதலைப் போராட்ட வரலாற்றில் பங்கேற்ற எங்கள் ஜார்ஜ் வாஷிங்டனுக்கும் என்ன வேறுபாடு? உங்கள் பார்வையில் அவரும் ஒரு பயங்கரவாதியா?” இந்தக் கேள்வியைக் கண்டு நிலை குலைந்து போன திரு.டொனல்ட் கேம்ப் (MR.DONALD CAMP), பதில் அளிக்க இயலாமல் குழம்பிய காட்சியை நீங்கள் அனைவரும் இணையங்களில் கூடக் கண்டடையலாம்.

அதே கேள்வியைத் தான் இன்று நாங்களும் உலக மக்களிடமும், தமிழர்களைக் கொன்று குவிக்கும், சிங்களப் பேரினவாத அரசின் காவல் விலங்கான மஹிந்த ராஜபக்சேவிடமும், காவல் விலங்குகளுக்கு பாலூட்டிச் சீராட்டும் இந்தியப் பார்ப்பனீய பயங்கரவாத அரசுகளிடமும் கேட்கிறோம். இது உலகின் உயர்தனிச் செவ்வினத்தின் விடுதலைப் போராட்டமா? இல்லை பயங்கரவாதமா?

விடுதலைப்புலிகள் தீவிரவாதிகள் என்று சொல்லும், பார்ப்பன ஜெயலலிதாக்களே, சோ.ராமசாமிகளே, தமிழைப் பேசவும் சரியாகத் தெரியாத சுப்ரமனியசாமிகளே, சிங்களப் பேரினவாதங்களுக்கு ஆதரவுக் கரம் நீட்டுகின்ற இந்து ராம்களே, அரசியல் பகடைக் காய்களாய் மாறி ஒற்றுமைக்கு மறுக்கும் கோபாலசாமிகளே, தொப்புள் பம்பரப் புகழ் விஜயகாந்துகளே......

இன்றைக்கு தமிழகத்தில், உருவாகி இருக்கும், எழுச்சி அலையானது, ஈழத்தில் துயருறும் எம் தமிழ்மக்களை மட்டுமன்றி, அரசியல் அறிவற்று, அன்றாட வாழ்வியல் போராட்டங்களில் கணந்தோறும் உழைக்கும் வர்க்கத்தில் உறைந்து போயிருக்கும் சிங்கள பேரினத்தின் மக்களும் அமைதியை அடையட்டும், மனிதம் தழைக்கப் பிறந்த தமிழனின் பெருமையை சிங்களனும் உணரட்டும் என்று ஒரு உணர்வுள்ள தமிழனாக உங்கள் சார்பில் மனிதச் சங்கிலியின் ஒரு ஓரத்தில் நின்றிருப்பேன். என்னைத் தேடாதீர்கள், நீங்கள் தான் நான்.

விடுதலைப்புலிகள் உண்மையில் தீவிரவாதிகளா?

நீங்கள் தான் சொல்ல வேண்டும் தமிழர்களே......

ஈழத்தமிழர்களுக்காக ஆட்சியை இழந்தாரா கருணாநிதி?

சமீபத்தில் கருணாநிதி வெளியிட்ட அறிக்கையில் தான் இரண்டுமுறை ஈழத்தமிழர்களுக்காக ஆட்சியை இழந்திருக்கிறேன், மூன்றாவது முறையும் இழக்கத் தயார் என்று கூறி உள்ளார். பல முறை தன் ஆட்சி பறிக்கப்பட்டதைப் பற்றி கருணாநிதி புலம்பியதுண்டு, ஆனால் இம்முறை ஈழத்தமிழர்களுகாக ஆட்சியை இழந்தேன் என்று கூறியதால் அதைப் பற்றி அலச வேண்டிய கட்டாயத்திற்குத் தள்ளப்பட்டிருக்கிறோம். 1977: முதன்முதலில் ஜனவரி திங்கள் 31 ஆம் தேதி திமுக ஆட்சி, கருணாநிதி இரண்டாம் முறையாக முதல்வராக இருந்தபொழுது நடுவண் அரசான காங்கிரசினால் கலைக்கப்பட்டது. அதற்கான காரணத்தைப் பார்போம். 1975 ஆம் ஆண்டு ஜூன் மாதம் இந்தியாவில் நெருக்கடி நிலை அறிவிக்கபடுகிறது. அதற்கு அடுத்த நாளே திமுகவின் செயற்குழுவைக் கூட்டி கலைஞர் தலைமையில் "ஜனநாயகத்தை பாதுகாக்கிறோம் என்று கூறி சர்வாதிகார கொற்றக் குடையின் கீழ் தர்பார் நடத்திட எடுக்கப்படும் முயற்சி நாட்டுக்கு ஏற்றதுதானா" என்று தீர்மானம் நிறைவேற்றபடுகிறது. பிரதமர் இந்திரா மிகவும் கோபம் கொள்கிறார். மேல் சபையில் நடந்த ஒரு விவாதத்தில் "இந்தியாவின் கட்டுபாடற்ற தீவாய் தமிழகம் இருப்பதாய்" அறிவிக்கும் அளவிற்கு திமுகவின் ஆட்சியின் மீது கடுமையாகிறார். இதை அடுத்து ஜனவரி 30 ஆம் தேதி அப்போதைய கவர்னர், ஆட்சியைப் பற்றி நல்லவிதமாய் எடுத்துக்கூறிய பிறகும் 31 ஆம் ஜனாதிபதி ஆட்சியை கலைக்கிறார். இதற்கு நடுவே எம்.ஜி.ஆர் 1972 ஆம் ஆண்டு திமுகவில் இருந்து நீக்கப்பட்டு புதிய கட்சி ஆரம்பித்து, 1973யில் திண்டுக்கல் இடைதேர்தலில் அதிமுக அமோக வெற்றி பெறுகிறது. 1973 ஆம் ஆண்டே எம்.ஜி.ஆர் திமுக அமைச்சரவை மீதான 54 ஊழல் புகார்களைக் கொண்ட பட்டியலை மத்திய அரசிடம் அளித்தார். அதன் அடிப்படையிலும் தான் நடவடிக்கை எடுக்கப்பட்டு ஆட்சி கலைக்கபட்டது. மிசாவில் திமுகவினர் கைது செய்யப்பட்டனர். அதில் இருவர் மரணமடைந்தார்கள். திமுக ஆட்சி கலைக்கப்பட்டபின் நடந்த பாராளுமன்றத் தேர்தலில் இந்திரா காங்கிரசுடன், அதிமுக கூட்டணி கண்டது. 1977 மார்ச் மாதம் நடந்த அத்தேர்தலில் பிற மாநிலத்தில் காங்கிரஸ் தோற்றாலும் தமிழ்நாட்டில் மிகப் பெரும்பான்மையாக வெற்றி பெற்றது. அதற்குப் பின் நடந்த சட்டமன்றத் தேர்தலில் எம்.ஜி.ஆர் இந்திரா காங்கிரஸ் உடனான கூட்டணியில் இருந்து விலகிய பின்னும் பெருவாரியான வாக்குகள் வித்தியாசத்தில் அதே 1977யில் வென்றார். 72-இல் இருந்து 77-க்குள் தமிழ்நாட்டு அரசியலை ஆட்டிப்படைத்த இராஜாஜி, பெரியார், காமராசர் ஆகிய தலைவர்கள் ஒருவர் பின் ஒருவராக மறைந்தார்கள். தமிழக அரசியலில் அவர்கள் இடத்தை இட்டு நிரப்ப அவர்கள் அளவிற்குத் தகுதி பெற்ற தலைவர்கள் இல்லை. அந்த வேளையில் எம்.ஜி.ஆரா கருணாநிதியா என்ற கேள்விதான் மக்கள் முன்னால் வைக்கப்பட்டது. மக்கள் எம்.ஜி.ஆர் அவர்களைத் தேர்ந்தெடுத்தார்கள். அன்றைய காலகட்டத்தில் ஈழத்தில் ஆயுதப்போராட்டம் ஆரம்பிக்கப்படவில்லை. அதே ஆண்டு அங்கேயும் தேர்தல் நடந்தது, தனி நாடுதான் தீர்வு என்று கூறி அமிர்தலிங்கம் தலைமையில் இருந்த "ஒருங்கிணைந்த தமிழர் விடுதலை முன்னணி" பெருவாரியாக வெற்றிபெற்றது. இதுதான் நடந்தது. இதில் எங்கே ஈழப்பிரச்சனை வந்தது? இதில் எந்த இடத்தில் கருணாநிதி ஈழபிரச்சனைக்குப் பாடுபட்டார், குரல் கொடுத்தார் ஆட்சி இழந்தார் என்பதை நாம் அறிய முடியவில்லை? 1983 ஆம் ஆண்டு தான் இலங்கை இனப்பிரச்சினை தலைதூக்கிய சமயத்தில் அவரின் சட்டமன்ற உறுப்பினர் பதவியை ராஜினாமா செய்தார். யாரும் அவரை நிர்பந்திக்கவில்லை அவராகவே ராஜினாமா செய்தார். அப்பொழுது வெளியிட்ட அறிக்கையில், "இந்தியா அரசு ராணுவத்தை அனுப்பி ஈழத்தமிழர்களை பாதுகாக்கத் தவறிவிட்டது, எத்தனையோ வெளிநாடுகளுடைய பிரச்சனையை ஐக்கிய நாடுகள் சபை கவனத்திற்கு கொண்டு சென்று உலக நாடுகளின் கவனத்தை ஈர்த்த இந்தியா, இலங்கைத் தமிழர் பிரச்சனையில் பாராமுகாய் இருந்துவிட்டது, இப்பொழுது நண்பர் பழ.நெடுமாறனின் தியாகப் பயணத்தையும் தடுக்க முனைகிறது" என்று குற்றஞ்சாட்டி ராஜினாமா செய்தார். ஆனால் அடுத்த வருடத்திலேயே மேல்சபைக்கு போட்டியிட்டு மேல்சபை உறுப்பினராகிவிட்டார். அதற்குப் பின் 1979 ஆம் ஆண்டு நடந்த பாராளுமன்றத் தேர்தலில் அதே காங்கிரசுடன் கூட்டணி கண்டு போட்டியிட்டு அனைத்து இடங்களிலும் வெற்றி பெற்ற பின் அனைத்து இடங்களையும் தோற்ற எம்.ஜி.ஆர் ஆட்சியை இந்திரா காந்தி துணையுடன் கலைத்தார் கலைஞர். ஆனால் முன்னைவிட அறுதிப் பெரும்பான்மை பெற்று மீண்டும் எம்.ஜி.ஆர் முதல்வரானார். 1991: 1991 ஆம் ஆண்டு இரண்டாம் முறையாக அதே ஜனவரி 30 ஆம் தேதியில் மூன்றாம் முறையாக முதல்வரான கருணாநிதி ஆட்சி கலைக்கப்பட்டது. அதற்கான காரணத்தைப் பார்போம். எம்.ஜி.ஆரின் மறைவிற்குப் பிறகு அதிமுக பிளவுபட்டது. சட்டசபையில் பெரும்பான்மையை நிரூபித்து ஜானகி அம்மாள் முதலமைச்சரானார். 24 நாட்களில் அவர் ஆட்சி கலைக்கப்பட்டது. பிளவுபட்ட அதிமுக தேர்தலை சந்தித்து, அதில் திமுக அறுதிப் பெரும்பான்மை பெற்று ஆட்சி அமைத்தது. கருணாநிதி மீண்டும் முதல்வரானார். அடுத்து வந்த பாராளுமன்றத் தேர்தலில் போபர்ஸ் ஊழல் முக்கியமான பங்கு வகித்தது. கருணாநிதி வி.பி.சிங் தலைமையிலான தேசிய முன்னணியில் இருந்தார். அதிமுகவும், காங்கிரசும் கூட்டணி போட்டு அனைத்து இடங்களிலும் வென்றன. தமிழகத்தில் ஒரு இடத்தைக் கூட தேசியமுன்னணி பெறவில்லை. வடமாநிலத்தில் பல இடங்களில் வெற்றி பெற்றதால் தேசிய முன்னணி ஆட்சி அமைத்தது வி.பி.சிங் பிரதமரானார். மண்டல் கமிசன் பரிந்துரையை வி.பி.சிங் அமல்படுத்தியதால் ஆன அரசியல் மாற்றத்தில் காங்கிரஸ் பின்னணியில் சந்திரசேகர் 54 எம்.பி.க்களோடு வெளியேறியதால் வி.பி.சிங் ராஜினாமா செய்தார். சந்திரசேகர் பிரதமரானார். வி.பி.சிங்குடன் நெருக்கமாய் இருந்த திமுக ஆட்சியை ராஜிவ் காந்தியின் ஆசியோடு ஜெயலலிதாவிற்காக சந்திரசேகர் கலைத்தார். அதற்கு அவர் சொன்ன பல காரணங்களில் ஒன்று விடுதலைப்புலிகளை அடக்கத் தவறிவிட்டார் என்பதுதான். அரசியல் அறிந்தவர்கள் அனைவருக்கும் தெரியும் எதற்காக ஆட்சி கலைக்கபட்டதென்று… மேற்சொன்ன காரணம் உண்மையா பொய்யா என்று... ஏனெனில் விடுதலைப்புலிகள் அப்போது இந்தியாவில் தடை செய்யப்பட்ட இயக்கத்தினர் அல்லர். ஆக 1980 ஆம் அண்டு எம்.ஜி.ஆர் ஆட்சியை இந்திரா காந்தி உதவியோடு கலைஞர் கலைத்ததற்கு என்ன காரணங்களோ அதே காரணங்கள் தான் அவர் ஆட்சி 1991 ஆம் ஆண்டு ராஜிவின் உதவியோடு ஜெயலலிதா கலைஞர் ஆட்சியைக் கலைத்ததற்கும் என்பதை மறுப்பதற்கில்லை. அவர் ஆட்சி கலைக்கப்பட்டதற்கு உள்ளூர் அரசியல்.. அதிகார மாற்றங்கள்.. கூட்டணி மாற்றங்கள் என பல காரணங்கள் இருக்கின்றன. ஈழத்தமிழர்களுக்காக மட்டுமே கலைஞரின் எந்த ஆட்சியும் பறிக்கப்படவில்லை என்பதே வரலாறு. இனிமேலும் கலைஞர் ஈழத்தமிழர்களுக்காக ஆட்சி இழந்தேன் என்று கூறுவதை தமிழ்கூறும் நல்லுலகம் நம்பக்கூடாது. இக்கட்டுரையின் நோக்கமே ஈழத்தமிழர்கள் ஆதரவு இப்பொழுதுதான் தமிழகத்தில் பல வருடங்கள் கழித்து எழுந்துள்ளது. அந்த எழுச்சியானது இதைப் போன்ற பொய்யுரைகளினால் இம்மியளவும் நலிந்துவிடக் கூடாது என்பதாலும், தமிழகத்தின் சில முக்கியமான அரசியல் வரலாறு அனைவருக்கும் தெரிய வேண்டும் என்பதாலும் தான். சே.பாக்கியராசன், மிச்சிகன்.